Hè hè… Gelukkig zijn we weer thuis, Mono. Ik vond deze nacht wel erg heftig, moet ik je eerlijk zeggen.

Ik heb zo’n medelijden met Raha en álle andere kinderen die een oorlog moeten meemaken.

Oorlog is inderdaad vreselijk, Evi. Ik kan me haast niet voorstellen hoeveel haat er in de harten van mensen kan zijn.

Het liefst zou ik al die kinderen meenemen en ze allemaal met liefde verwennen.

Jouw liefde voelt als een warme deken, Evi

Hoe begint eigenlijk een oorlog, Mono?

     Ik denk door de drang naar heerschappij.

Heerschappij, is dat een ouderwets woord? Ik weet niet wat het betekent.

Heerschappij is als mensen over iets willen heersen, de baas spelen. Dat kan alleen maar als ze denken dat ze méér en belangrijker zijn dan een ander.

Waarom zouden mensen de baas willen spelen?

De meeste mensen die baas willen zijn, voelen zich éigenlijk heel onzeker en willen die onzekerheid verbergen.

Hoezo?

Als iemand zich al zéker zou voelen, hoeft ie niet meer zo nodig te oefenen om zich zeker te gaan voelen, dus hoeft ie ook geen baas te spelen.

Mm… Interessante gedachte, Mono. Jij ziet dus baas spelen als een oefening in zéker voelen?

Precies, Evi. Heerschappij bestaat al sinds de wereld er is.  De mensen willen ook heersen over de natuur, in plaats van er één mee te zijn.

Leg eens uit?

De volkeren die dicht bij de natuur staan, vragen altijd toestemming aan de natuur om iets van haar te mogen gebruiken.

Lijkt me heel normaal.

Maar als mensen over de natuur willen héérsen, pákken ze gewoon wat ze denken nodig te hebben.

En daarom gaat de natuur kapot hè!? Je kunt dus ook zeggen dat ménsen kapot gaan door heerschappij van andere mensen.        

        Juist, dát is oorlog voeren.

Wat is oorlog dan toch een vréselijke manier van onzekerheid verbergen en zekerheid oefenen.

Inderdaad. Oorlog gaat ook vaak over meningsverschillen over geloven. Ze denken dat zij alléén de waarheid over God, Brahma of Allah kennen. Maar eigenlijk zijn ze onzeker over die waarheid, omdat ze die waarheid niet met hun eigen ogen kunnen zien.

Nee, geloof kun je niet zien. Dat kun je volgens mij alleen maar vóelen.

Als ze dan maar vaak genoeg horen zeggen dat hun religie de enige echte waarheid is, dan broeit er al een ruzie met een ander geloof, want niemand anders mag hen die zekerheid áfpakken.

Aha, zit dat zo! Oorlog begint dus in de mens zélf?

Dat geldt zowel in het groot als in het klein.

Hoe bedoel je?

Dat je in jezelf ook een soort oorlog voert en ook in je eigen gezin.

Zullen we daar een volgende keer over verder praten, Mono? Ik wil nu echt terug in mijn lichaam, goed?

        Tuurlijk, lieverd.

Geef me maar een beetje extra licht, dan sta ik zo meteen weer fris en fruitig op.

        Slaap lekker. En… ik neem al je zorgen met me mee.

Dag Mono.

 ---

Ondanks die zware nacht, stond ik ’s morgens gelukkig toch uitgerust weer op. Mono heeft me die hele week niet meer opgehaald. Hij had dan wel mijn zorgen meegenomen, maar het oorlogsverhaal had toch een diepe  indruk op me gemaakt. Ik had even tijd nodig om het te verwerken.