Wat zegt je lichaam?

Wat zegt je lichaam?

Juffrouw Anna, ik wil graag naar huis, want ik heb zo’n vreselijke buikpijn! Wilt u mijn moeder bellen om te vragen of ze me komt ophalen?

Ach Luca, wat naar voor je. Je ziet een beetje pips. Is er wat gebeurd misschien?

Dat weet ik niet juf.

Vind je misschien iets heel spannend?

Uhh, ik zal er even over nadenken.

Als je in gedachten naar de buikpijn gaat, geeft je buik misschien wel antwoord. Heb je dat wel eens geprobeerd?

Nee…

Leg je handen maar eens op je buik en doe heel even je ogen dicht.

Mijn buik doet zo zeer.

Vraag dan eens aan je buikpijn wat er speelt, waardoor de buikpijn er is? Wat wil de buikpijn aan jou vertellen?

Ik kan alleen maar denken dat de pijn weg moet gaan.

Dat begrijp ik. Pijn is niet fijn. Net als we gisteren gedaan hebben, kunnen we iets wat we niet fijn vinden in gedachten een knuffel geven. Zou je dat eens willen proberen?

Ja, ik probeer het en ik zal ook vragen wat de pijn mij wil vertellen.

Oké.

De pijn zegt helemaal niets terug, maar ik heb hem wel een knuffel gegeven en gezegd dat ik graag wil weten of ik beter iets kan veranderen? Ik hoorde geen antwoord, maar ik voel dat ik nu even op de bank mag gaan liggen en met mijn handen op de buik, langzaam mag ademen en daarna warme melk mag drinken.

Dan heb je toch een antwoord gekregen. Ook al heb je niets gehoord, je hebt het wel gevoeld. Je lichaam is heel wijs en weet precies wat je nodig hebt. Kom, dan mag je in de lerarenkamer even op de bank liggen en breng ik je warme melk.

U hoeft mijn moeder dan niet meer te bellen hoor.