Brian vraagt waarom de wereld zo rot is

Het lijkt wel of je de aarde vergelijkt met een mens.

Tja, nu je het zegt… Als een mens niet goed verzorgd wordt, gaat ie ook protesteren, hij wordt dan namelijk ziek.

Zo klaar als een klontje. Door alle natuurrampen komen de mensen erachter dat ze zuinig moeten zijn op de aarde.

Precies. Je ziet ook vaak dat mensen pas zuinig op hun lichaam worden als ze flink ziek zijn geweest.

Ja, dan worden ze pas echt bang. Wat een gedoe allemaal. Word jij nooit verdrietig als je zoveel ellende om je heen ziet?

Allicht Brian, mijn hart draait om als ik zie hoe vaak mensen ruzie maken, of als er zoveel oneerlijkheid is. En tóch weet ik nu dat het niet anders kán! Laat alles wat er is, er gewoon zijn.  Vroeger zongen de Beatles: ‘Let it be, let it be’.  Aan dat liedje moet ik vaak denken. Het helpt om je niet te verzetten.

Goed, ik zal het proberen. Ik heb nóg ’n vraag.

Zeg ’t maar.

Je hebt al uitgelegd dat alles wat er gebeurt op aarde nódig is, om de mensen innerlijk te laten groeien tot iets mooiers, oké. Maar waarom moet de éne mens zoveel méér ellende meemaken dan de andere?

Dat lijkt soms niet zo eerlijk verdeeld en tóch kan ik je verzekeren dat in de kosmos niets oneerlijk is. Alles klopt precies. Mensen veroorzaken met hun daden en gedachten zélf hun toekomst.

Echt waar?

Ja. Als je gedachten vol haat zijn, krijg je vanzelf haat op je pad terug, zodat je later vergeving kunt leren kennen.

Holy moly, da’s mooi! Dus de wereld is eigenlijk niet zo rottig als ik dacht Het lijkt alleen maar zo!

Ook al begrijp ik dat alles nodig is wat er in de wereld gebeurt, ik word tóch nog steeds verdrietig als ik het journaal zie, met allerlei geweld, honger en armoe. Ik heb dan zóveel medelijden, dat mijn hart van binnen huilt, Brian.

Dat is nu precies wat ik bedoel. Wat kunnen we dáár aan doen?

Ik vraag dan aan God of Hij, als allerhoogste liefdesenergie, in die mensen zal ontwaken en hen inzichten zal geven.

Aha, dus je bid voor die mensen?

Ja, zo kun je het ook noemen. Het liefst zou ik natuurlijk willen dat er geen enkele vorm van lijden meer zou bestaan op de aarde, maar ik weet dat dát niet kan.

Anders is er geen groei meer mogelijk, dat is toch wat je bedoelt?

Goed gesnapt.

Kan ik me ook afsluiten voor de ellende, gewoon net doen alsof het niet bestaat?

Dat zou je kunnen doen…

Nou, je klinkt niet erg overtuigend.

Als jij in je leven niet weet wát je precies fout doet en er gebeuren nare dingen met je, zou je het dan fijn vinden dat anderen doen alsof jouw ellende niet bestaat?

Nee, je hebt gelijk. Dan zou ik me in de steek gelaten voelen.

Daarom kun je ook proberen te helpen, daar waar het mogelijk is. Voel medelijden, laat je hart spreken. Bedenk waar je zélf in die situatie behoefte aan zou hebben.

 Nu zeg ik alwéér holymoly. Je zet me op een heel ander denkspoor….

Heb je nu genoeg antwoorden op je waaromvragen?

Absoluut! Thank you very much.

Bye bye, Brian.

Bye bye.

--- 

Zo, filosoofje, maak je hoofd maar eens leeg en duik weer terug in je lijf.

Met een snoekduik, of een bommetje, Mono? Hihi.