En deden ze dat?

Ja, goed hè! Daarna is hij teruggegaan naar zijn geboorteland India. In die tijd was ook India in het bezit van de Engelsen. Ghandi werd daar leider in de onafhankelijkheidsstrijd.

Onafhankelijk van de Engelsen?

Ja. Hij deed dat door mensen aan te zetten tot burgerlijke ongehoorzaamheid, als protest tegen de ongelijkheid van de Engelsen. Hij zei: “God vindt alle mensen gelijk, niemand mag de baas spelen over de andere”.  Ghandi boycotte bijvoorbeeld goederen uit het buitenland.  Hij zei: “Wij hebben geen kleding nodig uit Engeland, wij spinnen zélf onze kleding wel”.

Dat was slim van hem.

Het slimste vond ik eigenlijk dat zijn acties altijd zónder één spoortje van geweld waren. Hij zei: “Geweldloosheid is het wapen voor de dapperen”.

Verveel ik je niet met dit verhaal, Carmen?

Nee nee nee, ga door, ik vind het juist reuze interessant.

De Indiërs werden door de Engelsen flink afgetuigd en zelfs vermoord als ze niet deden wat de Engelsen bedacht hadden. Normaal zijn mensen geneigd om meteen terug te slaan als iemand hen geweld aandoet, maar Ghandi leerde hen om juist niéts terug te doen. Hiermee wilde hij bereiken dat de Engelsen zouden voelen hoe pijnlijk het in hun  éigen hart was als ze geweld gebruikten tegen weerlozen. Dan zouden ze vanzelf stoppen.

Hielp het ook?

Absoluut! Maar de Indiërs moesten het wel heel lang volhouden, voordat de Engelsen stopten met mishandelen en moorden. Na vele protesten en stakingen van de Indiërs, hebben de Engelsen het opgegeven. Ze hadden geen macht meer over India en ze zijn teruggekeerd naar Engeland.

Nu heb ik tóch een geschiedenislesje gehad.

Ik wilde je graag laten zien dat veel mensen die vóór jou geleefd hebben, prachtige ideeën hadden en dat wij daar heel wat van kunnen leren.

Dit soort verhalen vind ik wél bijzonder boeiend. Dat brengt mij meteen bij mijn volgende ideeën. Ik zou graag willen dat ze op school gingen praten over eigen verantwoordelijkheid, het oplossen van problemen, creatief leren denken, verdraagzaamheid, respect en liefde.

Zó… goed zeg!

Interessant hè.

Inderdaad, met dit soort onderwerpen nodig je kinderen uit om een nieuwe toekomst te creëren.

Ja, ik wil heel graag aan de toekomst werken. Dat lijkt me veel zinvoller.

Uiteraard, we moeten met zijn allen een nieuwe wereld vormen, met een heel ánder denken dan tot nu toe. Er is veel te veel verdeeldheid, ongelijkheid en onbegrip. Zo kunnen we niet verder gaan, het maakt de mensen ongelukkig.

Dát bedoel ik, Evi. En daarom ga ik uit protest niet meer naar school. Ik wil dat het ánders wordt.

Denk je dat je zulke veranderingen in het onderwijs kunt realiseren door thuis te blijven?

Ja, hoe noemde jij dat zojuist? Burgerlijke ongehoorzaamheid?

Haha, je hebt goed geluisterd naar het verhaal van Ghandi.

Het lijkt me voor een kind wel moeilijk om het vol te houden. 

Ik vrees dat je problemen krijgt vanwege de leerplichtwet.

Bestaan er scholen waarin geluisterd wordt naar de ideeën van kinderen?

Misschien zou een ‘vrije school’ iets voor je zijn. Ik weet er niet genoeg van, maar je zou eens kunnen informeren. Er zijn volgens mij ook vrije scholen waar je ná de basisschool naar toe kunt.

Ik zal eens gaan informeren wat het precies inhoudt.

Natuurlijk kun je ook aan je juf of meester vragen of zij/hij eens over jouw ideeën wil nadenken, en misschien kan je klas eens meedenken over jouw onderwerpen. Dan kunnen er best geweldige gedachten uit de kinderen naar boven borrelen, wie weet.

Dat zou toch prachtig zijn… Ja, dat is mijn droom.

Maak die droom dan wáár.

Goed, ik ga aan de slag. Ik heb nu alweer zin om morgen naar school te gaan.

Echt waar?

Ik verzeker je dat ik morgen met frisse moed naar school zal gaan.

---

Fijn! Mono, geef je Carmen nog wat extra licht, voor briljante ideeën?

           Doe jij het maar, jij kunt het ook.

Zullen we het sámen doen?

            Oké.

Dat voelt heerlijk, Mono en Evi! Dank jullie wel!

Kom Mono, terug naar ons Nederlandje.  O ja, Carmen… jullie eiland is werkelijk grandioos! Ik zou hier wel vakantie willen vieren.

            Kom je me dan weer opzoeken?

Zéker. Ik hoop dat mama en papa ook naar Jamaica willen… Nu gaan we écht. Dag lieve Carmen.

            Welterusten, Evi en Mono.

 ---

Carmen heeft me wel op nieuwe ideeën gebracht. Ik zal morgen bij mij op school ook eens polsen wat er mogelijk is. Misschien kunnen alle kinderen eens hun gedachten opschrijven over hoe ze denken de wereld fijner en eerlijker te maken.