Raha heeft nachtmerries
Raha heeft nachtmerries
Snel, Evi. Er is haast bij. Raha heeft een nachtmerrie.
Hai Mono, wat is er?
We moeten naar Irak. Raha heeft veel nare dingen gezien in de oorlog. Ze kan er niet meer tegen, nu heeft ze de zoveelste nare droom.
Kom maar op, Mono. Als de bliksem erheen dan.
---
Ach Mono, kijk eens hoe onrustig ze slaapt…Ze ligt te zwéten, zie je dat?
Ik zal haar eerst eens flink wat licht geven, dan komt ze tot rust.
Hé Raha, word eens wakker. Wat is er met je aan de hand?
O help, wie ben jij nu weer? Kom je me halen, ben ik dood?
Nee nee nee, kalm maar. Ik ben Evi en ik doe je niets hoor.
En wat is dát nu weer, is dat een oorlogspaard met een zwaard op zijn hoofd?
Nee, Mono is een eenhoorn. We komen je helpen, lieve Raha.
Hoe zou je me kunnen helpen, hier in deze zooi?
Mono voelde hoe je niet meer bent opgewassen tegen alle ellende die je om je heen ziet, klopt dat?
Huhuhu, jahaha.
Huil maar even meisje, het valt niet mee voor je.
Het is zó akelig om te zien hoe mensen elkaar pijn doen, ze schieten op elkaar met geweren en ze gooien bommen uit een vliegtuig!
Getverderrie, zoiets dóe je toch niet!
Hiér wel Evi, het is hier de hél op aarde. Elke dag zie ik dode kinderen en grote mensen. Eerst lopen ze nog levend rond en het volgende ogenblik liggen ze dood te bloeden op straat.
Wat beestachtig, Raha.
Ik ben zó verschrikkelijk bang, Evi. Ik durf niet naar buiten te gaan, bang om neergeschoten te worden. En binnen ben ik bang dat er een bom op ons huis wordt gegooid.
Het liefs zou ik je meenemen naar mijn land, daar is het veilig.
Mogen mijn zes broertjes en zusjes, mama, opa en oma dan ook mee?
Het liefst zou ik álle mensen uit dit land meenemen… Waar is je vader eigenlijk?
Die is er niet meer…
Is hij overleden?
Dat denken we. Er was iets raars aan de hand. Vorig jaar kwamen er een paar soldaten aan de deur, die stompten papa heel hard en namen hem mee. Hij is nooit meer teruggekomen, ik voel dat hij dood is.
Misschien weet Mono het wel. Mono, leeft de vader van Raha nog?
Nee Evi, hij is diezelfde dag al vermoord.
Ik ben bang dat je gevoel gelijk heeft gehad, Raha. Volgens Mono is je vader inderdaad overleden.
Ik dácht het wel…
Ik denk trouwens dat het niet mogelijk is om jou en je familie mee te nemen naar mijn land. De regering maakt het zo ingewikkeld en moeilijk, maar ik kan natuurlijk best eens vragen hoe dat allemaal gaat.
Wat moet ik dán, Evi? Zó kan het toch niet langer!
Dat begrijp ik, Raha. Denk eens mee, Mono.
Er bestaan groepen mensen die bidden voor een oorlogsland, ze sturen dan met z’n allen liefdesenergie naar het land. Dat blijkt heel goed te helpen.
Mono vertelt over een gebedsgroep, die liefdesenergie naar een land stuurt waar het oorlog is.
Bidden houdt toch geen wapens tegen, Evi!
Gedachten zijn krachten, lieve Raha. En als je gedachten bundelt, worden ze extra sterk.
Mm, ik weet niet of ik dat kan geloven.
Mono, hoe kan ik het uitleggen?
Begin maar met de trilling van geluid, je weet wel…
O ja... Weet je Raha, geluid is eigenlijk een trilling die iets langzamer trilt dan licht. En licht is eigenlijk hetzelfde als Goddelijke liefde.
Liefde van Allah bedoel je? Mm, moeilijk, maar ik geloof toch dat ik het een beetje begrijp.
Oké, nu een stapje verder. Geluid is een trilling door de lucht die hele lange afstanden kan overbruggen en nooit ophoudt te bestaan.
Net als een radio?
Ja precies. Snap je nu ook dat gedachten een beetje lijken op geluid, dus ook trillingen die net als radiogolven verplaatst worden?
Uh, ja? Is dat zo?
Ja! Als mensen bidden, komen die gedachten van vrede door de lucht in de harten van de mensen die oorlog voeren.
En stoppen ze er dan mee?
Dat is wel de bedoeling.
Om eerlijk te zijn, hoop ik daar wel op. Maar er zijn zoveel slechte mensen! Ik denk niet dat je met bidden een grote groep zúlke boze mensen weer lief kunt maken.
Ik begrijp je twijfels, Raha, maar het licht wint het altijd van de duisternis.
Hier in dit land lijkt het andersom te zijn, hier wint de duisternis het van het licht.
Als je in een pikdonkere kamer bent, en het gordijn staat een piepklein stukje open, zodat er één zonnestraaltje binnenkomt, dan is de kamer niet meer donker.
Klopt.
Dus een héél klein beetje licht verdrijft álle duisternis.
Ja.
Draai het nu om: In de kamer is het licht, buiten is het donker. Verdrijft dan de duisternis het licht in je kamer?
Uh… Nee!
Het licht wint het dus van de duisternis.
Ja. Wil je daarmee zeggen dat lichte gedachten het winnen van duistere gedachten?
Applaus!! Denk je nu dat bidden voor vrede kan helpen?
Logisch, nu snap ik het en kan ik er ook op leren vertrouwen. Ik kan zelf natuurlijk ook meehelpen door licht en liefde te sturen.
Nou en of! En ik denk dat Mono ook wel wil meehelpen. Hij heeft heel veel innerlijke kracht.
Vanzelfsprekend zal ik vredeslicht sturen.
Fijn, Mono.
Kom Raha, dan krijg je een warme knuffel van me. Dag lieverd, ik wens je heel veel vertrouwen en kracht. Ik hoop dat die vreselijke oorlog snel voorbij zal zijn.
Dankjewel, lieve Evi en lieve Mono.
Raak haar maar even met je hoorn aan, Mono. Dan vloeit haar geest weer terug in haar lichaam en kan ze heerlijk rustig verder slapen.
Kom Evi, klim maar op mijn rug, dan kun jij over enkele seconden ook weer terug in je lichaam.
Oké Mono, daar gaan we dan
