Ontspannen

Hoi Marie-Sofie.

Hallo dametjes, kom binnen. Jij wilt wat vragen, Katja? Ik zie het aan je neus.

Ja, dat klopt. Ik wil graag weten waarom ik zo slecht slaap. Al jarenlang kom ik niet goed in slaap. Voor ik naar bed ga, doe ik ademoefeningen om te ontspannen, maar het duurt soms uren voordat ik inslaap. Dat vind ik echt vervelend, omdat ik me dan de volgende dag zo moe en leeg voel. Ik kan dan op school niet goed nadenken en opletten, omdat ik me zo slaperig voel.

Veel gevoelige kinderen, zoals jij Katja, hebben last van slaapproblemen. Niet alleen je hoofd zit te vol, maar je hele aura zit te vol van de energie van andere mensen die je hebt ontmoet. Vergelijk jezelf maar met een spons, die water opzuigt. Zo kan jouw laagje van energie rondom jouw lichaam, energie van andere mensen opzuigen.

Hoe kan dat eigenlijk?

Als je eigen aura niet zo sterk is, dan zitten er openingen in en dan werkt jouw beschermlaag niet meer zo goed.

Ik snap het niet.

Goed, opnieuw dan. Je aura is het lichtschijnsel van je binnenste dat door je lichaam naar buiten schijnt. Daardoor kun je aan de buitenkant zien hoe iemand zich van binnen voelt. Als je ergens zwak in bent, is je aura ook zwak en kan er energie van anderen in jouw aura komen. Die energie past niet bij die van jou en daarom kun jij je dan onrustig voelen.

En daarom kan ik dan moeilijk in slaap komen?

Precies.

Wat kan ik doen om beter te slapen?

Je kunt het kruid salie branden, wierook is ook goed. Daarmee maak je vegende bewegingen rondom je lichaam. Dan doe je wat yogaoefeningen en dan begin je met ademhalingen tellen. In en uit, in en uit, heel langzaam. Je telt dan tot 10 en begint dan weer opnieuw.

     Heel saai dus.

Ja, dat klopt, juist omdat het saai is, kun je beter slapen. En wat doe jij Evi als je je onrustig voelt?

Dan ga ik met mijn rug tegen de berk in onze tuin zitten. Ik voel dat de boom leeft, want als ik ‘m vasthoud, is ie warm. Een dode boom voelt koud.

En wat voel je dan dat die boom met je doet, Evi?

Een els maakt me meestal blij.  Als ik héél geïrriteerd ben, ga ik naar een beuk, die maakt mij wat meer verdraagzaam.

Mooi dat je dat verschil voelt. En jij Katja?

     Zou een treurwilg je kunnen troosten als je verdrietig bent?

Dat vind ik er goed bedacht, Katja. Ga het maar eens proberen, zou ik zeggen. Aan de vijver hier vlakbij, staat een hele grote treurwilg. 

Dat ga ik zeker eens uittesten. Ga je dan mee, Evi?

Ja natuurlijk, Katja. Ga jij daarna dan mee naar de eik? Die zorgt ervoor dat we in onze eigen kracht blijven als we last hebben van energie van andere mensen.

Toevallig staat er een dikke eik bij ons achter in de tuin met een schommel eraan.

Dat wordt dan vaak schommelen als je moe of onrustig bent, Katja.   

Misschien waaien de bladeren mijn aura dan schoon.

Je hebt wel eens verteld dat gras jou kan helpen, Evi. Wat voel je dan?

Van gras word ik rustig. Als ik me zorgen maak over een proefwerk of voor iets anders, dan ga ik even in het gras liggen.  Eigenlijk denk ik dat het ook goed zou zijn voor kinderen met ADHD.

Je kunt natuurlijk ook gewoon door het gras rennen of voetballen om wat energie kwijt te raken. Maar je hebt gelijk; gras helpt ook om tot rust te komen.

In de natuur is bijna alles groen van kleur. Van groen word ik altijd rustig. Ik heb ontdekt dat elke kleur iets anders doet met mijn gevoel. Van geel krijg ik energie, zin om te werken zal ik maar zeggen. Van oranje word ik blij en van rood word ik onrustig. Heb jij dat ook, Katja?

Ja, ik voel ook verschil. Als ik op school een spreekbeurt moet houden, trek ik meestal iets lichtblauws aan. Daar voel ik me dan goed bij. Ik weet eigenlijk niet waarom.

Lichtblauw, turkoois en aqua zijn de kleuren van het vijfde chakra. Met een spreekbeurt ben je het vijfde chakra aan het oefenen. Vaak kleden mensen zich automatisch met de kleuren die ze nodig hebben. Doe jij dat ook, Evi?

Ja, grappig eigenlijk, want mijn vader draagt meestal een rode trui als hij gaat varen. Hij werkt namelijk op een groot schip. Met rood voelt hij zich beter geaard, omdat je dat natuurlijk op een boot niet kunt.

Wat bedoel je eigenlijk met ‘geaard’, Evi?

Goed verbonden zijn met de aarde en met jezelf.

Zullen we eens een aardingsoefening doen? Dat is best belangrijk voor jullie, om de balans te vinden als je te veel nadenkt of dromerig bent.

Graag, Marie-Sofie.

Goed, hier komt ie. Trek je schoenen en sokken even uit.

Adem diep door je neus in en door je mond uit, doe dit drie keer.

Als je spanningen opmerkt, laat je ze los op een uitademing. 

Voel hoe je voeten op de grond staan. Voel je hakken en je tenen.

Voel de grond onder je voeten. Voel de temperatuur van de grond.

Laat alle gedachten die je hebt, gewoon toe, ze mogen er allemaal zijn. 

Voel nu om de beurt je hoofd, je armen, je buik en rug, je benen en je voeten. Voel nu weer de grond onder je voeten. 

Voel nu je lichaam als één geheel. Dit ben jij. Je bent helemaal goed.

Sta als een boom, met lange stevige wortels in de aarde, wel twee meter rondom je heen. Jij bent deel van de aarde. 

Voel jezelf één met de aarde.

Adem weer drie keer diep in en uit door je neus.

Merk nu de geluiden om je heen op en kom weer met je aandacht terug naar het hier en nu.

Dat is een fijne oefening, Marie-Sofie. Ik voel dat ik die moet doen voordat ik ga mediteren.

Ga het maar eens proberen. Het kan jou Katja, ook helpen om beter te slapen.

Dat zou fijn zijn.

Zullen we naar het bos gaan, Katja? Dan gaan we ontdekken welke bomen ons een bepaald gevoel geven.  

Goed idee, Evi, waar kun je nu beter oefenen om een boom te zijn als in het bos!

En zo beleefden we een bijzondere middag in het bos. We ontdekten dat wij allebei iets anders voelden bij de bomen. De vlier gaf Katja een vrolijk gevoel en ik voelde de vlier als veilig en rustig.

Katja ontdekte dat bomen bij haar herinneringen naar boven brachten. Een beuk bracht haar zelfs terug naar herinneringen uit een vorig leven. 

Ze wist ineens weer hoe het was om in de tijd van de Inca’s te leven. Toen ze met haar rug tegen een dennenboom zat, wist ze ineens waar ze tijdens kerstmis was, rond haar éérste verjaardag. 

Normaal weet je niet zoveel meer van die tijd, omdat je dan nog klein bent, maar bij haar kwamen de herinneringen weer duidelijk naar boven, alsof het gisteren was.