Medelijden

Medelijden

Goedemorgen lieverd.

Hé mam. Ik hoorde vanmorgen om zeven uur al de telefoon, wie was dat?

Het was mijn zus Isabel. Oom Jaap is vannacht plotseling opgenomen in het ziekenhuis.

Oei, is het ernstig?

Jazeker, hij heeft een hartaanval gehad. Toevallig had tante Isabel een poosje geleden een reanimatiecursus gedaan.

Nou, dat lijkt me geen toeval, misschien had ze het onbewust al geweten dat ze het ooit nodig zou hebben.  Maar vertel eens verder. 

Oom Jaap werd rond half vijf wakker met erg pijn op zijn borst en in zijn armen. Hij maakte tante Isabel wakker en meteen daarna ademde hij niet meer. 

Ze wist precies wat ze moest doen. Ze blies een aantal keren haar eigen lucht door zijn mond naar binnen en belde meteen het alarmnummer 112. 

De ambulance was er binnen tien minuten en al die tijd ging ze door met beademen. In het ziekenhuis zijn ze nu nog bezig om te onderzoeken waarom hij een hartaanval heeft gehad.

Ik heb wel eens gehoord dat je aderen dan verstopt zitten, klopt dat? 

Er zijn nog wel meer oorzaken, maar ik weet er te weinig van. Laten we de verdere berichten eerst maar afwachten.

We kunnen nu toch wel wat doen, mam?

Wat dan, liefje?

Op afstand liefde sturen en genezing.

   Hoe doe je dat dan? Dat heb ik van Marie-Sofie geleerd.

Allereerst is er medelijden voor nodig, of met een duur woord: mededogen. Je voelt dan in je hart hoe de ander lijdt.

Medelijden is niet aan te leren, dat komt vanzelf in je als je weet dat je verbonden bent met alle mensen. Vervolgens denk je heel sterk aan de zieke en dan hoef je alleen maar te bedanken dat Goddelijke liefde, de zieke heeft genezen.

Hè, hoezo hééft genezen? Je moet er toch eerst om vragen?

Nee hoor. God is liefde en handelt meteen. Omdat dat zeker is, kun je 'Hem' net zo goed meteen bedanken.

        Mooi dat je zo’n vertrouwen hebt in God.

Zullen we nu samen aan oom Jaap denken?

Goed, doen we. ........... Dat voelt goed, meisjelief. Ik hoop echt heel erg dat hij beter wordt. Hij is nog veel te jong om zo’n zwak hart te hebben.

Hij knapt op, mama. Vertrouw er maar op. En nu ga ik buiten spelen. Tot straks.

Vragen voor jou