Nelson Mandela

Nelson Mandela

Hallo Madiba.

o   Hoi Evi.

Hoe gaat ie?

o   Vandaag wel goed, gisteren niet.

Is er gisteren iets gebeurd dan?

o   Ja, best vervelend eigenlijk. Ik mocht niet meedoen met basketbal op het veldje, je weet wel.

Waarom mocht je niet meedoen?

o   Tja, omdat ik zwart ben natuurlijk.

Dat meen je toch zeker niet.

o   Jawel, ze zeiden tegen elkaar: “Nee, die kroeskop willen we er niet bij.”

Gatver, komt dat nog voor? Hier? In Nederland? In deze eeuw?

o   Ja, blijkbaar wel.

Ik kan me voorstellen dat het je verdrietig en boos maakt.

o   Dat kun jij je helemáál niet voorstellen! Jij bent toch niet zwart.

Jij zult nog nooit oneerlijk behandeld zijn om de kleur van je lijf, ik bedoel dus ‘discriminatie’.

Nee, dat is waar. Ik zou ook flink gaan huilen als het mij overkwam.

o   Jongens huilen niet zo vaak, maar om eerlijk te zijn heb ik heb wel vanbinnen gehuild, Evi.

Huilen mag toch best!

o   Weet je Evi, Mijn opa en oma woonden vroeger in Zuid-Afrika en daar hadden ze zo vreselijk veel last van de apartheid.

Dat woord ken ik niet, wat betekent apartheid?

o   Het woord zegt het eigenlijk al - apart. De zwarte mensen moesten apart van de witte mensen naar school, in de bus, in restaurants en ook op alle plekken waar normaal iedereen naar toe mag, zoals een speeltuin, een bibliotheek, een park, een zwembad of een winkel.

Ze moesten het zware werk doen. Ze kregen de slechtste huizen, slecht onderwijs en ook mochten witten en zwarten niet met elkaar trouwen.

Het is bijna niet te geloven… Je gaat hier in de winkels toch ook geen borden ophangen met: Verboden voor chocoladebollen, dropveters en bruinbrood!

o   Haha! Nee, dat is wel erg raar. Maar daar was de oneerlijke behandeling heel erg. Zelfs tot 1993.

Wist ik niet, vertel er eens wat meer over.

o   Heb je wel eens van Nelson Mandela gehoord?

Zeker heb ik van hem gehoord. Hij wilde een regenboogland van Afrika maken waarin alle mensen – met alle huidskleuren – welkom zijn en dat iedereen gelijk behandeld werd.

o   Maar de witte mensen waren bang dat hij de baas wilde worden. Daarom stopten ze hem wel 27 lange jaren in de gevangenis op een eiland dat Robbeneiland heette. In de gevangenis had hij genoeg tijd om ideeën te bedenken om de apartheid te stoppen.

Wanneer kwam hij vrij?

Volgens opa was dat in 1990.

Da’s nog niet eens zó lang geleden.

o   Dat was een groot feest, de zwarten waren zó blij, want nu kon Mandela weer proberen om de apartheidswetten te veranderen en dat lukte samen met president de Klerk. Een paar jaar later mochten de zwarte mensen voor het eerst stemmen tijdens de verkiezingen en toen werd Mandela president. Daarna kregen Mandela en de Klerk samen de Nobelprijs voor de vrede.

Nou die hebben ze dan dubbel en dwars verdiend, vind je niet?

o   Echt wel! Zeg Evi, wat vind jij ervan dat er in Nederland wel regels zijn tegen oneerlijkheid, maar dat witte mensen tóch vaak anders doen tegen mensen met een andere kleur?

Ik snap werkelijk niet dat er nog zóveel haat en boosheid bestaat naar mensen met een andere kleur. Weet je wat? Ik ga mezelf helemaal met bruine schoenpoets insmeren. Eens kijken wat er dan gebeurt, Madiba.

o   Hahaha, da’s een goed idee, Evi. Wel lachen, een bruin hoofd en rode krullen!

Ik durf morgen zo best naar school en daarna ga ik naar dat basketbalveldje, waar jij niet mocht meedoen. Ik zal hen eens een poepie laten ruiken.

o   Haha, die Evi. Ik heb al dikke vóórpret.

Dan verstop jij je achter een struik of zo. En als ik dan wel mag meespelen, dan roep ik jou erbij, goed? Als ze er dan de humor niet van inzien, dan weet ik het ook niet meer hoor!

o   Wat zeg je dan?

Dat wij dezelfde bruine huidskleur en allebei krulharen hebben.

o   Een beregoed idee, Eef. Nu ben ik pleite!

Hasta mañana, Madiba.