Sanchez heeft spijt

Sanches heeft spijt

Kom Snoepie, wil je met me mee naar Mexico?

Oei, helemaal naar Noord-Amerika?

      Ja, het land van de grote hoeden. De sombrero’s, weet je wel.

Heeft daar iemand onze hulp nodig?

      Sanchez heet ie. Hij zit diep in de put.

Wat is er aan de hand met hem?

       Hij heeft veel mensen bestolen en nu heeft ie écht spijt.

Wat kunnen wij voor hem doen?

       Hij is bang dat God hem zal straffen. 

Dan heeft hij inderdaad onze hulp nodig, Mono.

--- 

Hallo Sanchez.

Mama mia, waar ben ik?

Gewoon thuis, in je eigen bed.

        Huis? Krót zul je bedoelen. Slaap ik nog?

Ja, hálf.

       Zijn jullie écht?

Zal ons even voorstellen… Dit is Mono, mijn beste vriend. Op zijn rug heeft hij me hier naar toe gevlogen. O ja, en ik heet Evi.

Wow, het lijkt wel of hij zó uit een sprookjesboek is gestapt.

Mooi is ie hè! Hoe gaat het met je, Sanchez?

        Heel goed!

Is dat écht waar? Mono vliegt anders alleen naar kinderen waar het niet zo goed mee gaat.

Dan zal ik het maar eerlijk zeggen: ik voel me heel slecht van binnen. Ik ben gewoon een rótkind. Ik deug voor niks en niemand.

Hoho, rótkinderen bestaan niet. Er zijn alleen kinderen die tijdelijk de juiste weg kwijt zijn.  Dat kan een heleboel verschillende redenen hebben.

        O ja? Wélke redenen dan?

Als er in het gezin iets gebeurd is wat verwarring kan geven.  Bijvoorbeeld ruzie, een scheiding, ziekte of armoe.

Armoe… hiermee sla je de spijker op zijn kop, Evi. Ons gezin is echt heel arm. Papa heeft al jaren geen werk meer.

Heb je veel broertjes en zusjes?

       We zijn met zessen. Met mam en pap erbij dus met achten.

Vind je het gezellig thuis?

Nee, helemáál niet. We worden allemaal chagrijnig als we honger hebben.  Als ácht mensen chagrijnig zijn, is dat heus geen feest!

Ja, dat snap ik wel. Hoe komen jullie aan eten?

Da’s nu juist het probleem. We moeten eten zoeken in afval van andere mensen of we moeten het stélen.

Oei, wat naar voor jullie.

       Zeg je niet: ‘Fóei, wat slecht!’?

Slécht? Nee hoor, beslist niet. Je moet toch éten, anders sterf je van de honger.

        Stelen mag toch nooit, ook al heb je honger?

Als rijke mensen zich niet zoveel zouden toe-eigenen, zouden álle mensen op de hele wereld te eten hebben.

        Zouden wij dan geen honger hoeven te lijden?

Nee. In India woonde vroeger een hele wijze man. Hij heette Ghandi. Hij zei: “De aarde brengt voldoende voort voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.”

        Ja ja, da’s een goeie! Die moet ik onthouden!

Mono voelde dat jij bang bent dat God je zal straffen, omdat je eten gestolen hebt. Ik weet dat ik niet mag stelen. Het is mijn eigen schuld als God me hiervoor straft. God is liefde, Sanchez. Hij weet niet eens wat straffen is! Hij kent totaal geen oordeel.

Geen oordeel? Hoezo niet? Iederéén veroordeelt toch stelen!

God is geen méns of supermens die bepaalt wat goed en slecht is. Mensen mogen zélf bedenken: dit is prima en dat is fout.

         Aha, maar hoe weet je dan wat écht fout is?

Niéts is echt fout. Wat voor de één fout is, is voor de ander goed.

        Dus stelen is voor de armen goed en voor de rijken fout?

Zo kun je het zeggen ja. Heb je ooit eens gehoord van het woord ‘karma’?

         Nee, wat is dat?

De gevolgen van onze daden wordt karma genoemd.

        Heeft elke daad een gevolg dan?

Ja, alle acties geven réacties.

       Kun je dat uitleggen?

Als je tegen een bal trapt, vliegt ie door de lucht. Het trappen is de actie en het vliegen is de reactie.

      Oké, weet je er nog een?

Als je mama helpt met de afwas, wordt zij blij. Wat is de actie en reactie dan?

De actie is het afwassen en het blij zijn van mama is de reactie.

Goed zo. Maar soms weet je niet wat je zelf veroorzaakt, je let dan niet zo goed op wat je acties zijn. Dan ben je onbewust.

        Wat gebeurt er dan?

Hoor eens, je hebt het bewuste en het onbewuste. Bedenk maar dat je twee laatjes in je hoofd hebt, één bóven en ééntje onder. In het bovenste zitten de ervaringen die je je kunt herinneren, en in het onderste worden gebeurtenissen bewaard die je bent vergeten.

        O, is het dan erg om wat te vergeten?

Nee, maar je beseft dan ook niet dat jouw actie voor die ander wel eens heel vervelend kon zijn. En dáár gaat het om.

        Sjonge, wat praat je toch ingewikkeld, Evi!

O… Maar ik wil het wel wat uitwikkelen hoor! Bijvoorbeeld: je schopt iemand tegen zijn schenen.  Die ander heeft pijn, maar jij voelt niets. Je bent je onbewust van de pijn die jij veroorzaakte. Deze daad wordt bewaard in het onderste laatje in je hoofd.  Op een dag wordt jij zélf geschopt. Ai, dat doet niet alleen pijn, maar ook je onderste herinneringslaatje gaat open. Misschien besef je dán dat schoppen niet fijn is.