Embedded Files
Waar komt Mono vandaan?
Zeg Mono, Ik ken je nu al zó lang, maar eigenlijk weet ik niet eens waar je vandaan komt.
o Daar hebben we inderdaad nog nooit over gesproken.
Vreemd dat ik me dat nooit eerder heb afgevraagd.
o Heb je ooit in het écht een eenhoorn gezien? In een dierentuin bijvoorbeeld?
Nee. Heb je wel een vadereenhoorn en moedereenhoorn gehad?
o Nee, maar voor mijn gevoel heb ik wel altijd al bestaan.
Maar je moet toch een keertje geboren zijn, nietwaar?
o Vast wel.
Maar waar dan? Op een mooi tropisch eiland soms?
o Nee, ik ben niet van deze aarde. Ik heb alleen maar een sprankelende Glimlachzon.
Kom je van een andere planeet soms, die we hier nog niet kennen, of ben je een ruimte-eenhoorn met een sterrenstelsel paspoort?
o Nee, ik ben geen marsmannetje en ik kom ook niet uit de Melkweg.
Je bent wel vaag vandaag, Mono. Kom je uit een andere sfeer misschien?
o Ik kom uit Solmyra, een magische plek met zingende bloemen, regenboogrivieren, elfjes, kabouters, feeën en zeemeerminnen.
De gedachten van mensen en andere wezens hebben het gecreëerd, alsof ze een sprankelend sprookjesland droomden.
Dus Solmyra is bedacht met fantasie?
o Ja.
Sol betekent zon, toch? En Myra?
o Dat betekent wonder en pracht.
Toepasselijke naam, zeg! Wonen daar ook mensen?
o Er wonen wel Glimlachlichtjes van mensen die op de aarde heel liefdevol en wijs waren. Hoe beter ze hun Voelvriendjes hadden leren kennen, hoe feller het Glimlachlicht kon schijnen.
Sommige Glimlachlichtjes blijven daar, maar de meesten reizen verder naar het Grote Licht, waar ze thuiskomen.
O wat prachtig, Mono! Ben jij al ooit in het Grote Licht geweest?
o Ja, heel even. Ik voelde het Grote Licht als een zacht, magisch lied dat in je hart neuriet. Deze melodie komt van de allereerste noot die ooit door het universum werd gezongen en stroomt door alle mensen, dieren en planten. Als je er goed naar luistert, voel je je moedig, zacht, liefdevol en vol briljante ideeën.
Wauwsie, ik ben er stil van. Wilde je daar altijd blijven?
o Voorlopig blijf ik nog een poosje op het sprookjesachtige Solmyra, daar is het ongelooflijk zalig.
Wat doe jij dan hier op de aarde, als je in zo’n prachtige sfeer woont?
o Hetzelfde als jij. Kinderen de weg terug naar het Grote Licht wijzen.
Maar nu ga ik je een geheim vertellen. In het stilste plekje van je Glimlachtlichtje, kun je door een soort poort gaan. Dan kom je terecht in een liefdevol onmetelijk ideeënveld, waaruit alles wat er is, ooit is ontstaan – mensen, natuur, muziek, techniek, kunst, religie, wetenschap, taal, architectuur, mode, sociale en politieke ideeën. Een verzameling uit het verleden, heden en toekomst!
Het ideeënveld heeft oneindige mogelijkheden!
Jeetje, wat een bijzondere wondere wereld, Mono! Dan zit alles wat bestaat ook in mij en alles is dan met elkaar verbonden! Wat magisch!
o Ja, jij bent het middelpunt, en alles wat je ziet is een soort weerspiegeling van wat je denkt en voelt. Maar nu even terug naar het ideeënveld. Mensen gebruiken de kracht van dit ‘veld vol ideeën’ om dingen te realiseren – écht maken dus.
Bedoel je dat mensen ‘scheppen’?
o Jazeker! Dit universele veld van oneindige mogelijkheden is dus eigenlijk het Grote Licht met de krachtigste liefde die maar mogelijk is. Het is een beetje alsof het universum een soort grote knuffel geeft aan alles wat leeft.
Ik voel de klapzoenen van het Grote Licht al, hihi. Het voelt als een megazachte wolk met wel een miljoen zachte armen.
o Haha, wat een leuke fantasie!
En weet je, iedereen kan met de toverkracht van het Grote Licht zelfs een hele nieuwe sfeer scheppen.
Net als Solmyra – die is door mensen en andere wezens bedacht.
Werkelijk? Is zoiets prachtigs mogelijk?
o Mensen kunnen met hun gedachten een prachtige ‘hemelse’ sfeer scheppen, waar je omhuld wordt door alle glimlachen van het universum, glitterwolken, dansende sterren, limonadewatervallen pratende bloemen, fantasiedieren en zonnen met helende krachten.
Pfoe, prachtig zeg! Maar kunnen ze dan ook een akelige sfeer scheppen?
o Slechte gedachten maken sombere plekken, daarom helpen wij kinderen vrolijk te denken!
Ja, wij leren kinderen anders te denken. Stiekem doen we dat best goed hè! Eén ding is me nog niet helemaal duidelijk – kun jij een bedenksel zijn uit mijn fantasie?
o Om eerlijk te zijn, weet ik dat niet. Misschien mag dat stukje van het grote geheim nog niet verklapt worden.
Ach ja, er moet natuurlijk altijd iets te fantaseren overblijven, anders is de magie weg uit het leven.
o Dat zou maar saai zijn, nietwaar?
En zó is het! Maar nu is er nóg iets wat me niet helemaal duidelijk is.
o Vraag maar.
Wanneer en hoe zijn de mensen de alleréérste keer ontstaan?
o Da’s een goede vraag.
Het begon miljarden jaren geleden met een vrolijke magische schilder. Hij schilderde een onmetelijk grote oerzon met daarin het prachtigste en sterkste licht dat er bestond. Hij noemde die zon: Het Grote Licht. Het Grote Licht spatte uit elkaar van geluk, en zo ontstonden de ontelbare Glimlachlichtjes in het heelal.
Wat leg je dat leuk uit, ik zie het helemaal vóór me als een soort vuurwerk!
o Bij die gelukuitbarsting vlogen ontelbare lichtdeeltjes van die oerzon héél ver weg, het onmetelijke heelal in. Zó ver dat ze het flink koud kregen en een jas moesten aantrekken.
Een jas?
o Geen échte jas natuurlijk, maar een buitenkant, een vast materiaal.
Dus de lichtdeeltjes trokken een ‘jas’ aan, dat werd de buitenkant van de dieren en de mensen.
Mooi uitgelegd, Mono. Eigenlijk hoeven we alleen onze jas uit te trekken.
o Ja, simpel toch?
De zogenaamde jassen zijn dus op een astrale planeet dunner dan de jassen op aarde?
o Ja, je Glimlachlichtje straalt het felst als je hebt geleerd om liefde door je hele zelf te laten stralen. Dat is makkelijker door een dunne ‘jas’. Daardoor voel je dat je één bent met het Grote Licht.
Als ik mijn eigen jas wegdenk, dan voel ik de energie van het Grote Licht in mij bruisen van geluk!
o Pas maar op dat je dan niet uit elkaar barst, zoals die oerzon!
Grapjas!
o Zullen we van jas ruilen?
Jááá, dan ben ik een poosje Mono en jij Evi. Dan kan ik eens kijken of Solmyra écht zo sprookjesachtig is.
o Ik heb een beter idee, ik neem je morgennacht gewoon lekker mee.
Ik hoop alleen dat we dan niet klem kom te zitten in het Solmyra-portaal, haha!
Dan maken we onszelf gewoon even onzichtbaar, als een tovenaar op een sterrenfeest, pling!
Vragen voor jou
Vragen voor jou
1. Stel dat je in Solmyra bent, zou je dan een zeemeermin vragen of je haar staart mag lenen? ☺
2. Kun jij je eigen gelukplek bedenken?
3. Fantaseer eens een sprookjesachtige sfeer.
4. Verdwijnt een sprookjesachtige sfeer als de fantasie van kinderen stopt?
5. Kun je jezelf tekenen met jouw eigen kleuren eromheen?
Page updated
Google Sites
Report abuse