Ei
Hé Eitje, mag ik je oprapen?
Ja.
Mag ik je meenemen?
Ja.
Ik wil je gaan opeten, vind je dat goed?
Ja.
Hoe ben je het lekkerst? Gebakken?
Ja.
Of smaak je gekookt beter?
Ja.
Zacht of hard?
Ja.
Ik vind je wel een beetje vreemd, Ei. Je zegt alleen maar ‘ja’!
Ja.
Weet je wat er gebeurt als je alleen maar ‘ja’ zegt? Je hoeft nu geen antwoord te geven, want ik weet je antwoord al. Iedereen kan dan alles voor je bepalen! Vind je dat leuk?
Eh... nee?
Zie je wel, je eerste ‘nee’. Goed zo. Denk eens goed na waarom je zo vaak ‘ja’ zegt.
Ik durf geen nee te zeggen, denk ik.
Ben je bang?
Misschien…
Waarom?
De ander is belangrijker dan ik.
Denk je dat werkelijk?
Is dat dan niet zo?
Nee, lieve schat, iedereen is éven belangrijk. Jij bent nét zo belangrijk als de kip uit wie je geboren bent en even belangrijk als het gras, de bloemen, de regen, de zon... en ook nét zo belangrijk als de mensen.
O, dat wist ik niet. Dus ik mag gewoon néé zeggen, als ik iets niet wil?
Jááá! Zéker mag je dat.
Vinden de anderen mij dan nog wel lief?
Ik kan me voorstellen dat je graag lief gevonden wordt. Maar wat de een lief vindt, vindt de ander niet lief. Je kunt maar beter niet op goedkeuring van iederéén wachten, want dan kun je wachten tot je een ons weegt.
O... Maar hoe kan ik dan néé zeggen zonder een ander te kwetsen?
Ik denk dat je gewoon duidelijk mag zijn. Je hoeft het niet eens uit te leggen, want als iemand een vraag stelt, geeft hij de ander de keus om met ja óf nee te antwoorden. Als hij dat risico niet wil nemen, moet hij maar geen vráág stellen, snappie?
Hihihi, wat ben jij slim!
Zullen we eens gaan oefenen om ‘nee’ te zeggen?
Goed.
Ik doe net alsof ik je nog nooit heb gesproken. Hé Eitje, mag ik je oprapen?
Nee.
Mag ik je meenemen?
Nee! Dan zou je me eerst moeten oprapen.
En ik zei je juist dat ik dat niet goed vind! Mag ik je ook niet opeten?
Nee, ik heb liever dat je nu gaat.
Yes, yes. Góed gedaan, Eitje! Je bent gewoon duidelijk geweest. Ik ben trots op je!
Vind je me nu geen vervelend ei?
Absoluut niet, ik vind je helemaal geweldig. Ik heb zelfs bewondering voor je.
Méén je dat?
Natuurlijk, waarom zou ik daar over jokken? Je dwingt met ‘nee’ zeggen zelfs respéct af bij de ander.
Oeps, wat voel ik nu? Er beweegt iets binnen in mij!
Verhip, misschien groeit er wel een kuikentje in je!
Zou dat?
Tuurlijk joh, da’s best mogelijk. Dan is het maar goed, dat ik niet heb toegestaan dat je me zou opeten. Zie je nou wel... ‘nee’ zeggen is hartstikke belangrijk!
Hiep hiep hoerááá! Ik kan néé zeggen. Ik kan het zelfs schrééuwen: NEE NEE NEE NEE! Hihihi.
Ik zal elke dag één keertje komen kijken of er al een kuikentje uit jou gekropen is. Goed?
Nee!
Wil je niet dat ik kom kijken?
Jawel. Maar ik heb liever dat je twéé keer per dag komt kijken, hihihi.
Afgesproken! Tot straks dan, vrolijk Ei.
Vragen voor jou
Zeg jij ook wel eens ja terwijl je nee bedoelt?
Zeg je vaker ja tegen steeds dezelfde persoon? Hoe zou dat komen?
Vind jij de mening van een ander belangrijker dan die van jou of vind je dat ieders mening even belangrijk is?
Vind je dat iemand anders voor jou mag bepalen wat jij moet doen? Zo nee, hoe laat je dat merken?
Denk je dat je niet lief wordt gevonden als je nee zegt?
Krijg je respect als je altijd ja zegt of juist als je af en toe ook nee zegt?
Vind je respect eigenlijk belangrijk? In welke situaties of bij welke mensen?