Hout

Drommels, laat me los jij!

Oei, wat is dat nou? Heb je liever dat ik je hier laat liggen?

Goed gesnopen!

Je bent een prachtig stuk hout. Je ziet er sterk uit.

 Zó sterk ben ik niet... ben vorige week van mijn boom geknakt.

Had het zo hard gestormd?

Was dat maar waar! Nee, een jongen heeft me expres van de boom getrokken.

Jasses, wat vervelend voor je.

Ja! Ik was nog helemaal gezond, ik zou nog wel honderd jaar hebben kunnen leven als ik aan de  boom was blijven zitten.

Ga je nu dood?

Ja, wat dacht je! Ik krijg nu geen water meer van de boom.

Ach Hout toch, ik heb werkelijk medelijden met je.

Ik vind het náár dat mijn leven beïnvloed is door iets van buitenaf.

Ja, maar zo gaat het bij de mensen toch óók!

        O ja? Leg me dat eens uit.

Wel, als een baby geboren wordt, wordt ie meteen al beïnvloed door het karakter van zijn ouders, broers en zusjes. Later komt daar de juf of meester van de school bij en natuurlijk wordt ie ook beïnvloed  door zijn vriendjes of vriendinnetjes.

Bedoel je dat een mens niet helemaal zichzelf blijft?

Precies. Want je hoort steeds meningen, ideeën en inzichten van anderen. Die hoor je niet alleen van mensen die je ként, maar via televisie en internet krijg je nog eens miljoenen meningen binnen van ónbekenden.

        Lijkt me moeilijk om dan nog uit te vinden wat je zélf vindt.

Inderdaad, dat is best moeilijk. Stel dat mijn vader dokter was, dan zou ik thuis veel over gezondheid en ziekte horen.  Hierdoor zou het kunnen dat mijn interesse in de gezondheidszorg gewekt wordt. Maar als mijn vader een winkel zou hebben, zou ik misschien later iets in die richting gaan doen.

Da’s apart. Dus je kiest een bepaald beroep omdat je beïnvloed bent. 

Ja, je kiest niet alleen een beroep, maar je kiest eigenlijk voortdurend. 

Je kiest eigenlijk iets van een ánder!

Dat klopt.

        Kun je me nóg een voorbeeld geven?

Als ik op televisie een reclame van een nieuwe chocoladereep zie, wil ik die reep graag proeven en ook kopen. De fabrikant heeft me dan beïnvloed.

 Dat snap ik. Maar zonder die reclame zou je misschien niet weten dat die reep bestaat.

Klopt. Maar weet je dat die reclames op televisie super veel geld kosten? Dat geld van die reclames willen de fabrikanten natuurlijk terugverdienen.

         Waar denk je toch aan?

Ik denk vérder. Dus de reep moet dúúrder worden, om de reclames te kunnen betalen.

         Logisch ja.

Zou die reep dan beter of lekkerder zijn dan de andere repen?

         Niet dus?

Inderdaad. Hoe rijker de fabrikant is, hoe meer reclame hij kan maken en hoe meer repen er worden verkocht.

         Dus het is gewoon een kwestie van geld?

Precies. Repen waarvoor géén reclame wordt gemaakt kunnen best nóg lekkerder zijn. Want die fabrikant besteedt het geld niet aan dure reclame maar aan het product zélf.

         Wat ben jij een slimmerik!

Valt wel mee. Ik denk gewoon logisch ná, da’s alles. Weet je wel, nu je hier zo ligt, dat je weer opnieuw kunt worden beïnvloed?

        Vertel eens.

Als een meubelmaker je vindt, kan hij je meenemen. Hij schaaft en schuurt dan net zolang tot je een mooie gladde plank bent. Daarna kan hij je gaan schilderen of beitsen. En misschien dien je de mensen dan de komende 50 jaar wel als tafelpoot of als laatje van een kast!

        Nu je het zegt… Dat zou ik best fijn vinden

Vergeet niet dat ik je nu ook zit te beïnvloeden.

Op deze manier vind ik het prima om beïnvloed te worden. 

Jouw idee vind ik aantrekkelijker dan droevig te liggen wachten tot ik verrot ben. Wacht eens... ik kan je helpen! Ik kan je naar een meubelmaker brengen,  anders duurt het misschien te lang vóór je gevonden wordt.

          O, wat lief van je.

Kom op, dan gaan we. Oef, wat ben je zwaar!

          Sleep me dan maar.

Oké, óp naar de meubelmaker!

Vragen voor jou