Barack Obama

Barack Obama

Hé Tess,

o   Ha, die Evi. Heb je zin om samen met mij een werkstuk voor levensbeschouwing te maken?

Met jou wil ik dat zeker, wij zitten meestal goed op één lijn.

o   We mogen dit keer zelf een onderwerp kiezen.

Mooi. Heb je al een idee?

o   Nee, jij?

Uh, over de crisis?

o   Nee, ik hoorde dat Isabel en Jop het daar al over zouden doen en trouwens, de meesten van ons hebben al genoeg crisis in hun eigen koppie, zoals ‘mijn hond is ziek’ of ‘het is uit met mijn vriendje’.

Haha, ja klopt. Over Barack Obama dan misschien? De oud-president van Amerika.

o   Ja, goed idee. Op het internet kunnen we vast veel vinden over zijn leven, over de verkiezingen en zijn politieke ideeën.

Zullen we proberen om eens een heel andere kant te belichten?

o   Wat bedoel je?

In 2009 heeft Obama de Nobelprijs voor de vrede gekregen omdat hij heel goed was in onderhandelen met mensen van andere landen, zodat ze vrienden bleven en goed gingen samenwerken. En ook omdat hij heel graag wilde dat er geen gevaarlijke bommen meer zouden zijn.

o   Dus een beetje schipperen en niet alleen doorduwen wat jij zelf belangrijk vindt. Obama’s gesprekken waren vast een vredesfeestje met extra koekjes!

Hihi, als hij een deftig koekje of taartje had gekregen voor elke vredesbespreking, was hij vast tonnetjerond geworden. Ik denk dat we wel wat zijn overlegkunst kunnen leren.

o   Laten we het eens uitpluizen voor ons werkstuk.

Er zijn ontelbare meningen en dan is het de kunst om respect te hebben voor alle meningen en de gevoelens te zien achter die meningen.

o   Aha, gevoelens veroorzaken meningen. Daar hebben we een belangrijk punt, Evi.

Ja, zonder respect neem je iemands gevoelens niet serieus en dat voelt als pijn. Hij voelt zich aangevallen en gaat zich verdedigen.

o   Logisch. Tja, en dan heb je ruzie. Misschien heeft Obama wel gezegd: “Ik voel met u mee,” of: “Daar zit wel wat in.” Dan hoeft niemand zich te verdedigen.

Ja, dat is een goeie. En misschien kan hij in alle mensen het mooie en het positieve zien. Hij kraakt hun ideeën niet af, maar stopt ze bij elkaar.

Als je mooi en mooi bij elkaar optelt, wordt het super.

En positief optellen met positief is briljant!

o   Dat is denk ik het belangrijkste, wat je nu zegt. Je moet elkaar een goed gevoel geven. Dat is de kunst van Obama. Daarom kreeg hij de Nobelprijs voor de vrede, denk ik.

Eigenlijk verdienen alle mensen een Nobelprijs voor de vrede elke keer als ze geen ruzie maken en het mooie in elkaar zien. Ik zie nu ook dat respect uit je hart komt en niet uit je verstand. Je hoofd verzint altijd weer redenen waarom iets verkeerd is, maar met je hart voel je meteen verbinding.

o   Dus eigenlijk verdiende Obama de Nobelprijs voor de liefde.

Ja, dat is mooi gezegd. Misschien kunnen we nog opschrijven hoe wij in onszelf de Nobelprijs voor de liefde kunnen voelen.

o   Dan moeten we dingen bedenken hoe we mensen een goed gevoel kunnen geven over zichzelf. Dat begint bij een goed gesprek.

Perfect plan, Tess. Zullen we allebei een lijstje maken?

      Goed.

·        Luister met je hart, dan hoor je echt wat de ander bedoelt

·        Je best doen om de ander te begrijpen

·        Stel open vragen en ben nieuwsgierig naar het antwoord

·        Spreek bewondering uit voor ieders gedachten

·        Proef je woorden voordat je ze zegt

·        Kijk naar mogelijkheden in plaats van problemen

·        Niets is fout, alleen mooi anders

Lees nu jouw lijstje eens voor, Tess?

·        Aandacht geven

·        Vriendelijk zijn

·        Complimentjes geven

·        Sorry zeggen

·        Vertrouwen hebben

·        Geduldig zijn

·        Meedenken

Dat hebben wij samen goed gedaan, hè! We hebben nu genoeg voor ons werkstuk. Het gaat vast lukken.

o   “Yes we can”, zou Obama zeggen.

Wat denk je van de titel van ons werkstuk: ‘De Nobelprijs voor de liefde’?

o   Yeah! Let’s do it!