Vissen
Vissen
Bij Evi thuis ligt een vijver in de tuin. Vóór het avondeten gaat Evi altijd even de vissen voeren. Ze gaat dan op een grote steen zitten aan de rand van de vijver. Ze poedelt even met haar hand in het water zodat het gaat klotsen.
De goudvissen horen het geklots en zwemmen snel naar de kant. Evi strooit dan wat voer in het water. Binnen een paar minuten hebben de visjes alles opgegeten. Dan duiken ze allemaal weer onder water. Behalve vandaag. Eén klein goudvisje steekt zijn guitige koppie boven water en kijkt Evi aan…
Hallo Evi!
Hai! Hoe heet je?
Ik heb geen naam, niemand heeft mij ooit een naam gegeven.
Wil je een naam dan?
Ja, dat lijkt me wel leuk.
Oké, even denken... Vind je Sproetje een mooie naam?
Sproetje? Waarom Sproetje?
Omdat je van die leuke oranje vlekjes hebt, die lijken op de sproetjes op mijn neus.
Ja, dat is waar. Oké, noem me maar Sproetje.
Zeg Sproetje, mag ik je zachtjes aaien?
Natuurlijk, doe maar. Maar mag ik je iets vragen?
Zeker.
Zou jij net als vorig jaar een net over de vijver willen spannen? Er is al een paar keer een grote reiger op bezoek geweest. Die gaat dan stiekem aan de rand van de vijver staan. En als we éven niet opletten, pikt hij één van mijn familieleden uit het water en eet hem op. Dat vind ik zo akelig. Wij zijn allemaal bang van die grote vogel. Daarom zwemmen we nu alleen nog diep op de bodem.
Maar natúúrlijk zal ik een net over de vijver leggen. Het ligt in de schuur. Wacht, ik pak het even…
Kijk eens Sproetje, ik leg nu zware stenen op de randen van het net. Stevig hè!
Dank je wel, lieve Evi. Nu hoeven we niet meer bang te zijn. Ben jij wel eens bang, Evi?
Uhm, ja hoor. Ik word bang van enge films op televisie. En als mensen met elkaar vechten, brrrr, dat vind ik echt heel eng.
Daar hoef je toch niet bang voor te zijn. Films zijn toch niet ècht!
Eigenlijk niet, nee. Maar ik weet dat mensen in het echt ook met elkaar vechten. Dat staat in de krant en dat zie ik op het nieuws. Ook op school vechten kinderen al met elkaar.
Waarom doen ze dat, Evi?
Misschien omdat ze elkaar stom vinden of omdat ze allebei gelijk willen hebben. Ik snap het eigenlijk niet. Ze zouden toch gewoon vriendelijk met elkaar kunnen praten in plaats van vechten. Met vriendelijk praten doe je elkaar geen pijn. Mijn mama zegt altijd: "Het is belangrijker wat je mond uitgaat dan wat er in gaat". Ze zegt dat woorden belangrijker zijn dan eten. Als je er zomaar wat uitflapt, kun je een ander makkelijk pijn doen, ja. Het is anders dan met je handen vechten, maar met woorden vechten is misschien wel net zo erg.
Wij goudvissen vechten niet met elkaar. We komen juist voor elkaar op als er gevaar dreigt van een vogel of een poes. En we delen het eten met elkaar. Wij wonen bij elkaar en wij zwemmen bij elkaar. We helpen de ander waar we maar kunnen. Da's toch logisch! Want als je de ene keer een vis hebt geholpen dan zal hij de volgende keer ook mij helpen als dat nodig is.
Het is wel mooi wat je daar zegt. Zouden de mensen daar wat van kunnen leren, Sproetje?
Wat dacht je! Mensen en dieren kunnen áltijd van elkaar leren. Maar kom, ik duik weer naar mijn familie. Dag Evi, tot morgen.
Dag Sproetje, tot morgen.
Vragen voor jou
Als iemand een naam heeft die jij mooi vindt, vind je hem of haar dan eerder aardig?
Ben je blij met je naam of zou je liever zelf je naam hebben gekozen?
Ben jij ook wel eens bang van iets wat je op tv bij het nieuws ziet?
Denk je dat je altijd vriendelijk moet blijven of vind je dat je af en toe best ruzie mag maken?
Vind je het fijn als mensen tegen elkaar mogen zeggen waarom ze boos op elkaar zijn?
Vind je het fijn dat iemand anders jou beschermt als je in gevaar bent?
Denk je dat de ander het fijn vindt als jij hem of haar beschermt bij gevaar?