Perzik

Mmm, lekker mam, een perzik.

         Ja, neem maar mee naar school.

Oké, dag mam, tot vanmiddag.

             Dag liefie. Doe je best. Wens je een fijne dag.

 ----

Wat voel je lekker zacht, Perzik.

       Ja. Maar jij óók, Evi.

Hoe kom je aan zo’n heerlijk donzig velletje?

      Omdat ik aan de buitenkant laat zien hoe ik aan de binnenkant       ben.

Ben je ook zo zacht aan de binnenkant?

        Ja.

Aha, zie je aan mijn huid of ik zacht ben?

       Bij mensen zie ik dat niet aan hun velletje maar aan hun ogen. 

Wat zie je dan?

       Ik zie of ze aardig zijn, angstig, verwaand of gemeen.

Hé, da’s toevallig. Ik kijk meestal óók het eerst naar de ogen als ik iemand tegenkom.

        Kun jij ook aflezen hoe iemand zich op dat moment voelt?

Volgens mij best wel ja. Ongeveer.

        Weet je, Evi... er zijn heel veel verschillende soorten fruit:         appels, sinaasappels, ananas, kersen, noem maar op.

Ja, en druiven, peren, meloenen, kiwi’s en bananen.

         Elke fruitsoort heeft een unieke smaak, er zijn er geen twee die           hetzelfde smaken.

Sinaasappels en mandarijntjes toch wel?

   Ja, maar volgens mij zijn dat neven en nichtjes van elkaar.

Oké, dat kan.

Net zoals bij fruit, hebben ook de mensen allemaal verschillende  eigenschappen. Sommige  mensen zijn een beetje zuur, andere weer zoet en je hebt ook lui die daar tussenin zitten... zoetzuur, weet je wel.

Ja! Zoiets als zoetzure augurkjes?

            Grapjas!

Oude mensen lijken op een banaan, want ze lopen krom.

Zo kan ie wel weer hè, we gaan geen mensen voor de gek houden.

’t Was maar een grapje toch? Zullen we nog meer eigenschappen zoeken?

Goed. In een mango zit een hele grote harde pit, terwijl daar rondom  heen heerlijk sappig  vruchtvlees zit.

O, ik ben dól op mango’s. Op wat voor mensen lijken die? 

Er zijn mensen die aan de buitenkant heel hartelijk en vriendelijk zijn, maar aan de binnenkant kunnen ze verhard zijn, misschien omdat ze iets naars hebben meegemaakt.

Bedoel je dat ze verdriet hebben waarover ze niet makkelijk kunnen praten?

Ja, dat bedoel ik. En wat denk je van een kokosnoot? Die is van buiten keihard, die heeft heel stevig vruchtvlees en daar binnenin zit kokosmelk.

Ja. Die zijn zó hard dat je ze met een hamer kapot moet slaan om ze te kunnen eten.

            Precies. En weet je ook welke mensen hier op lijken?

Eh... effe denken hoor... Mensen die hard van buiten zijn, met wie je moeilijk contact krijgt.

Juist! In hun hart zijn ze eigenlijk heel zacht, maar dat kunnen ze niet laten zien. Ze hebben  een soort pantser om zich heen waardoor niemand naar binnen kan komen.

O... Hebben ze dan misschien geen vertrouwen meer in andere mensen?

Is mogelijk ja. Maar als je eenmaal hun vertrouwen hebt gewonnen, dan blijken ze heel aardig te zijn.

Zou iemand anders hen pijn hebben gedaan?

Dat zou best eens kunnen. Vaak wordt er door verkeerde woorden   véél meer pijn gedaan dan wanneer je bijvoorbeeld iemand een mep geeft.

Daar wordt niet altijd aan gedacht, Perzik. Mijn mama zegt altijd: “Het is belangrijker wat je mond uitgaat dan wat er ingaat.” Ze bedoelt dat je over je woorden moet nadenken, voordat je ze zegt.

            Hoei, wat een verstandige moeder heb jij!

Zeker. Ze zegt ook wel eens: “Je moet de woorden próeven, voordat je ze uitspreekt.” Dus dat je goed moet bedenken hóe het voor die ander voelt.

Als iedereen zo zou denken, zouden mensen elkaar geen pijn meer doen. Dat zou toch gewéldig zijn!

Ach lieve Perzik, daar dróóm ik van!

            Ik ook.

Ik durf je bijna niet meer op te eten. Je bent zo bijzonder.

          Ik ben speciaal gegroeid om opgegeten te worden, Evi.

Is het heus?

           Ja.

Maar dan kan ik niet meer met je praten…

          Morgen kun je weer met een andere vrucht praten.

Oké, daar ga je dan. Mmmm,  je bent heerlijk sappig.

          En ik heb net als jij een pittige pit.

Hahaha, dat klopt! 

Vragen voor jou