Ierland
Ierland
Hoi Miranda.
Hey vriendinnetje.
Wat zullen we doen?
Het regent buiten, dus ik blijf liever binnen vandaag.
Ik ook nat – uurlijk, haha.
Ja, het is een nát uur. Kom, dan gaan we naar mijn kamer. Kijk eens, ik heb een nieuw boek met Ierse sprookjes.
Waarom speciaal uit Ierland?
Ierland is hét land van de sprookjes, wist je dat niet?
Neuh, echt niet.
Wist ik eerst ook niet hoor, maar mijn tante vertelde het. Zij woont daar en zij vertelde dat Ierland een land is vol mystiek en dat de mensen daar sprookjes over hebben geschreven. Ze vertelde dat heel vroeger in Ierland Druïden leefden. Dat was een spiritueel volk. Ze waren intens verbonden met de elementen.
De elementen? Help me eens mee, ik ken er maar een paar: water, vuur en aarde.
Uh, daar vraag je me wat…. O ja, hout hoort er ook bij. Maar er is er nog eentje meer, dat weet ik zeker. Het zijn er vijf.
Ach, laat maar zitten, we komen er nog wel op. Ze waren er in ieder geval mee verbonden.
Ja, zo sterk dat ze buitenzintuiglijk konden waarnemen. Ja écht, ze konden hierdoor in het verleden en de toekomst kijken. Hoe dat kan, hoef je me niet te vragen hoor. Ik heb het alleen van horen zeggen.
Ik vraag je niets, ik neem het ook gewoon aan. Wat zouden ze zoal hebben gezien? Daar ben ik best nieuwsgierig naar.
Ik heb – weer van horen zeggen – dat ze zelfs de geboorte van Jezus konden zien, dus meer dan 2000 jaren terug.
Apart hè! En wat zouden ze in de toekomst hebben gezien?
Dat weet ik natuurlijk niet, maar misschien dat ze dat als sprookjes hebben opgeschreven.
Wel een mooi idee eigenlijk…. Dat sprookjes een soort visioenen zijn geweest van mensen die zich één voelden met de elementen. Als ik zo nog eens verder denk, dan zou het kunnen dat ze de energie voelden van het verleden en de toekomst, want alle gebeurtenissen hebben een soort van blauwdruk in de kosmos.
Hier snap ik geen ene mallemoer van, Evi. Ik weet alleen dat ze vóór en terug konden kijken en dat het zeer bijzondere gewaarwordingen waren voor hen. Die mochten natuurlijk niet vergeten worden en daarom vertelden zij dat wat ze gezien hadden aan anderen.
En hiermee werden de sprookjes geboren! Die moesten precies op een bepaalde manier verteld worden, omdat er een innerlijke boodschap achter zat.
Hoe weet jij dat zo zeker?
Nou, uh… ik weet niet zo goed of ik het je kan vertellen…
Wie A zegt, moet ook B zeggen.
Beloof je dat je me niet uitlacht?
Ik zweer het, ik ben toch je vriendin.
Ik droom vaak van koningin Sofia. Zij is de koningin van de wijsheid uit het heelal. Zij leert mij een heleboel over het innerlijk van de mens. Misschien heb jij haar ook wel eens gezien in een droom of komt ze binnenkort ook bij jou ’s nachts langs.
Is ze een soort van engel?
Ja, zo zou je haar ook kunnen noemen.
Tot nu toe heb ik naar nog niet gezien, maar wie weet…
Ze heeft me ooit wat geleerd over de symboliek van een paar sprookjes. Dus het zijn niet zomaar verhaaltjes, maar ze hebben een diepere betekenis.
Nooit zo bij stilgestaan, geef eens een voorbeeld.
Het getal zeven bijvoorbeeld, komt in een aantal sprookjes voor. De wolf en de zeven geitjes, Sneeuwwitje en de zeven dwergen, de ouders van Klein Duimpje hadden zeven zonen en hij liep met zevenmijlslaarzen. O ja en ook bestaat een sprookje van de zeven raven.
Mm, frappant zeg. Misschien omdat zeven een geluksgetal is.
Ja, dat kan ook. Maar het kan ook omdat er zeven planeten bij de Aarde horen: Zon, Maan, Mars, Venus, Mercurius, Jupiter en Saturnus.
Hé, da’s knap bedacht van je.
Nee, niet van mij, maar van koningin Sofia.
Wacht eens… er zijn ook zeven kleuren in de regenboog: Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
Wat is indigo ook alweer?
Een soort diep donker blauw.
O ja. En het blauw wat na groen komt zal dan wel lichtblauw zijn.
Wat dacht je trouwens van de zeven dagen van de week?
Natuurlijk! En de toonladder heeft zeven tonen; van A tot en met G.
Dit is méér dan alleen maar toeval, Evi. Het móet iets meer betekenen.
Ik ken er nóg een: de zeven chakra’s.
Wat zijn dat nu weer? Nooit van gehoord!
Koningin Sofia vertelde dat we in ons geestlichaam zeven energiewielen hebben, met de kleuren van de regenboog. De onderste zit onder aan je stuit en de zevende boven je kruin. De rest er tussenin in je rug.
En wat doen die gekleurde dingen dan?
Koningin Sofia heeft het een keertje heel makkelijk uitgelegd. De chakra’s vertellen iets over je innerlijke groei waarbij je in elk chakra anders leert denken.
1e chakra: "wat heb ik"
2e chakra; "wat voel ik"
3e chakra: "wat wil ik"
4e chakra: "wat geef ik"
5e chakra: "wat zeg ik"
6e chakra: "wat denk ik"
7e chakra: "wat ben ik"
Oké, en wat kan ik hier nu mee doen?
Voorlopig is het genoeg om te weten dat je ze hebt en dat je dus behalve een gewoon lichaam ook een geestlichaam hebt.
En met dat geestlichaam konden de Oud Ierse Druïden, dus in de toekomst en verleden kijken. Dat wat ze zagen werd symbolisch als sprookje verteld en opgeschreven. Nu begint het me langzaam duidelijker te worden wat mijn tante bedoelde.
Bij mij gaan ook de bellen rinkelen. Hoor je ze? Tingelingeling!
Hahaha.
Zullen we dan nu eens een sprookje uit het boek van je tante uit Ierland gaan lezen? Wil jij het voorlezen, Miranda?
Connla en het elfenmeisje
Connla van het vlammend Haar was een zoon van Conn van de Honderd Gevechten. Op een dag, toen hij naast zijn vader op de heuvel van u Sna stond, kwam er een vreemd gekleed meisje naar hem toe. "Waar kom je vandaan, meisje?" vroeg Connla. "Ik kom van de vlakten van de Eeuwig Levenden," zei ze. "Daar bestaan geen dood en geen zonde. We hebben er altijd vrij en, vrolijk als we zijn, hebben we nooit van iemand hulp nodig. Ruzie maken doen we evenmin. Omdat we in de ronde groene heuvels wonen, noemen de mensen ons het Heuvelvolk."
De koning en al zijn metgezellen waren verbaasd dat ze een stem hoorden spreken zonder dat ze iemand zagen. Want behalve Connla kon niemand het elfenmeisje zien. "Tegen wie heb je het, mijn jongen?" vroeg Conn. Daarop antwoordde het meisje: "Connla praat met een jong, blond meisje, dat geen dood en ouderdom in het vooruitzicht heeft. Ik hou van Connla en nu vraag ik hem mee te gaan naar Moy Mell, de vlakte van het Genot, waar Boadag voor eeuwig koning is. Dat land heeft geen verdriet en zorgen gekend sinds hij er koning is. Kom met mij mee, Connla van het vlammend Haar, blozend als de dageraad met je getaande huid. Een elfenkroon ligt klaar om je knappe gezicht en koninklijke verschijning te sieren. Kom met mij mee, dan zullen je knappe trekken en je jeugd nooit verdwijnen, tot aan de dag des oordeels."
De koning, die angstig werd door de woorden van het meisje, dat hij wel kon horen maar niet kon zien, richtte zich tot zijn druïde, die Coran heette. "Coran met je vele toverkunsten en je vele listen," zei hij, "ik vraag je om hulp. Ik sta voor een opgave die mijn kunde en verstand te boven gaat - de zwaarste sinds ik de troon besteeg. Een onzichtbaar meisje is naar ons toegekomen en wil haar macht gebruiken om mij mijn enige, knappe zoon af te nemen. Als jij me niet bijstaat, wordt hij me ontfutseld door de listen en de hekserij van een vrouw."
Toen kwam de druïde Coran naar voren en sprak zijn toverspreuken op de plaats waar de stem van het meisje was gehoord. En niemand hoorde meer haar stem en ook kon Connla haar niet meer zien. Alleen wierp ze, toen ze door de toverspreuk van de druïde verdween, een appel naar Connla.
Na die dag at of dronk Connla een maand lang helemaal niets, behalve die appel. Maar als hij ervan at, herstelde de appel zich vanzelf: zo bleef hij steeds heel en fris. En Connla vatte een almaar heviger verlangen op naar het meisje dat hij had gezien. Maar op de laatste dag van die bewuste maand stond Connla naast zijn vader op de vlakte van Arcomin, toen hij opnieuw het meisje op zich af zag komen. Opnieuw richtte ze het woord tot hem. "Een roemrijke positie neem jij, Connla, in onder de sterfelijke mensen die wachten op de dag van hun dood. Maar het volk met het eeuwige leven verzoekt je nu naar Moy Mell, de vlakte van het Genot te komen. Want het heeft je leren kennen en je thuis gezien bij de mensen die om je geven."
Toen koning Conn de stem van het meisje hoorde, zei hij tegen zijn mannen: "Haal snel mijn druïde Coran, want ik merk dat zij vandaag weer kan praten."Toen zei het meisje: "Machtige Conn, die honderd gevechten geleverd heeft, de macht van de druïde wordt weinig gewaardeerd. In het machtige land waar zoveel rechtschapenen wonen, staat zijn toverkracht laag in aanzien. Wanneer de wet komt, zal het gedaan zijn met de toverspreuken van de druïde, die van de lippen van die valse zwarte demon komen."
Daarop merkte koning Conn dat Connla sinds de komst van het meisje geen woord meer tegen iemand had gezegd. Daarom vroeg Conn van de Honderd Gevechten hem: "Pieker je over wat de vrouw zegt, mijn jongen?""Het is moeilijk voor mij," zei Connla. "Ik hou boven alles van mijn eigen volk. Maar toch, ja toch, voel ik een sterk verlangen naar het meisje."
Toen het meisje dat hoorde, antwoordde ze: "De oceaan is minder sterk dan de golven van jouw verlangen. Kom met mij mee in mijn currach, mijn glanzende, glijdende, kristallen bootje. We zullen gauw in Boadags rijk zijn. Ik zie de zon nu ondergaan, maar hoe ver het ook is, we kunnen er voor het donker zijn. Er is ook nog een ander land dat het waard is om naar toe te reizen, een land dat iedereen die het ziet opgewekt stemt. Er wonen alleen vrouwen en meisjes. Als je wilt, kunnen we erheen gaan en er gelukkig samenleven." Toen het meisje was uitgesproken, zette Connla van het Vlammend Haar het op een lopen. Hij sprong in de currach, het glanzende, glijdende, kristallen bootje. En daarop zagen de koning en zijn hovelingen het bootje wegglijden over de fel oplichtende golven naar de ondergaande zon. Verder, steeds verder, voer het, tot het uit het zicht was verdwenen. Zo voeren Connla en het elfenmeisje de zee op. Niemand zag hen ooit terug en evenmin wist iemand waar ze waren heengegaan.
----
Aah, wat mooi.
Ja hè. Zullen we eens kijken of we wat symboliek kunnen vinden en verklaren uit het sprookje?
Goed, zullen we het samen proberen?
Vlammend haar: rood haar, of vuur dat alles vernietigt.
Honderd gevechten: iemand die niets accepteert.
Vlakten van de eeuwig levenden: de hemel.
Vlakte van het genot: ze verleidt hem met eeuwige jeugd.
Druïde: de koning vraagt een ‘ziener’/ een tovenaar om hulp.
Appel: verleiding, zoals in de Bijbel de appel van Adam en Eva.
Toverkracht heeft laag aanzien: De duisternis heeft geen kracht op het licht.
Kristallen bootje: zo helder als een kristal, dus ze kregen samen inzicht.
Er is misschien nog veel meer uit het sprookje te halen, maar ik zie het nu even niet, jij wel, Miranda?
Genoeg voor vandaag. Zullen we naar buiten gaan.?
Voel eens uit het raam of het buiten droog is.
Ja, het nat – uur is voorbij. Zullen we dan de natuur in gaan?
Haha, graag.
Hé, ik weet ineens wat het vijfde element is, waar we straks niet op konden komen: metaal.
Hoe kwam je erop?
Mijn raamkozijn is van metaal. Metaal zit ook in de aarde: ijzer, zilver en goud.
Ik heb een zilveren ringetje, een paar weken geleden gekregen voor mijn verjaardag, kijk maar.
Hé, wat voor steentje zit erin?
Een rozenkwarts.
Zacht roze…. Is ie ook nog ergens goed voor?
Ja, voor het vierde chakra, voor de liefde.
Mooi hoor. Zilver komt uit de aarde, dus jij bent met je zilveren ring ook verbonden met de aarde.
De rozenkwarts komt ook uit de aarde. Maar ook alles wat we eten en drinken. We zijn met zijn allen aardekinderen.
Kom, mede-aardekind, naar buiten nu.