Ja natuurlijk! Ik zou hem nooit iets willen aandoen.

Dat bedoel ik. Dus was het een voorspellende gedachte.

Aha. Maar weet je, ik heb al zó vaak meegemaakt dat ik iets bedacht en dan gebeurde het daarna ook echt. Hoe kan dat eigenlijk?

In elk celletje van de mens zit een klein stukje licht van God. Zoals je misschien wel weet, is God een mega grote scheppende kracht. Omdat Zijn licht in ons zit, kunnen wij, net als Hij schéppen. Dat doen we met onze gedachten. Dus eigenlijk kunnen wij een beetje toveren.   

Dus iederéén kan dingen laten gebeuren?

Inderdaad, iedereen! In gedachten maak je een beeld van wat je wilt en je maakt er een zin bij, waarbij je ervan uit moet gaan dat je het al hébt, of al bént. En het belangrijkste is dat je in je hart ook heel goed moet vóelen dat het al zo is.

Geef eens een voorbeeld.

“Ik heb veel vrienden.”

En als ik die dan niét heb, maar wel wil?

Dan moet je juist ervan uitgaan dat je al vrienden hebt, want dat is je scheppende gedachte en je moet dan ook voelen in je hart hoe het zou zijn als je vrienden hebt.

Staan ze dan de volgende dag bij je voor de deur?

Zo gemakkelijk gaat het niet. Door je scheppende gedachte gaat je innerlijk zich aanpassen aan jouw wens. Je wordt vriendelijk en staat meer open voor vriendschappen.

Klinkt logisch. Kun je nóg een voorbeeld noemen?

Even denken… Mono, weet jij nog een voorbeeld?

Als je verlegen bent en je wilt juist wat dapperder worden, kun je zeggen:  “Ik durf alles te zeggen”.

Mono zegt, dat als je verlegen bent, dat je dan juist moet denken: ”Ik durf alles te zeggen!”

Goed voorbeeld, Mono. Want ik durf in de klas meestal niet te zeggen wat ik denk.

Je kunt ook scheppend denken, als je iets nodig hebt. Stel dat je schoenen kapot zijn.  Je maakt dan het beeld van een paar schoenen in je hoofd en zegt daarbij: Dankjewel dat ik andere schoenen, maat 37 heb gekregen.

Maar die heb ik dan toch nog niet?

Nee, maar dat komt wel, omdat jij het hebt bedacht.

          Hoe werkt dat dan?

Gedachten zijn trillingen in de lucht, die opgevangen worden door andere mensen. Het kan zijn dat jouw schoenengedachte door een familielid, vriend of vreemde wordt opgevangen.  En zogenaamd heel toevallig brengt hij dan voor jou een paar schoenen mee die hem te klein zijn geworden. Waar het vandaan komt, lijkt dan een groot raadsel, maar het komt echt.  Daar moet je op vertrouwen.

Zal het eens proberen. Ik kan er wel op vertrouwen, denk ik, want ik heb al vaak gezien dat mijn gedachten  uitkwamen. Ik wist nog niet dat ik gedachten kan sturen voor iets wat ik nodig heb.

Mensen kunnen veel meer dan ze denken. Als alle mensen maar eenvoudige dingen ‘bestellen’ die ze echt nodig hebben, dan gaat alles goed. Maar niet als ze óverdaad willen, want dan komen andere mensen weer tekort.

Oók logisch.

Heb je nu voldoende antwoorden op je innerlijke vragen, Seti?

Gelukkig weet ik nu dat het niet mijn schuld is dat Ramses in het ziekenhuis ligt.

Ik zal aan Mono vragen of hij Ramses kan helpen uit zijn coma te komen.

O, ik zal hem proberen te helpen, zeker wel!  Maar ik hoor een duidelijk stemmetje dat zegt dat het nog een weekje moet duren.

Mono denkt dat hij volgende week uit zijn coma ontwaakt.

Joepie! Oh, wat ben ik daar blij mee. Ik kan niet wachten!

Eventjes geduld nog, maar het komt goed. Jij kunt Ramses ook helpen, door een beeld in je hoofd te maken van een wakkere Ramses die weer helemaal beter is.

Ga ik zéker doen.

Kom Evi, terug naar Nederland.

Dag, lieve Seti. Geef je Ramses een knuffel van ons als hij wakker is?

          Ja ja, dankjewel, dáág!

 ---

En Evi, voelde je heimwee?

Eh… nee. Helemaal vergeten, Mono. Ik was daar met mijn volle aandacht bij Seti.

Het is goed om volledig óp te gaan in het nú-moment. Vaak zijn mensen met iets bezig  terwijl ze met hun gedachten helemaal ergens anders zijn. Dat maakt mensen vaak onrustig.

Je hebt gelijk, Mono. Ik heb gemerkt: als ik iets met volle aandacht doe, dan wordt mijn hoofd leger en kalmer. Ik heb er een oefeningetje voor bedacht, heel simpel, maar het werkt.

Wat heb je dan bedacht?

Als ik bijvoorbeeld aan het afwassen ben, zeg ik in mezelf:  ‘Nu pak ik dit bord met mijn linkerhand, doop het in het water en maak het met deze borstel schoon. Nu zet ik het in het afdruiprek’. Of als ik wandel, zeg ik: ‘Ik bewonder nu deze populier’, of: ‘Ik snuif nu frisse lucht op’.  Dus ik benoem gewoon de dingen die ik ervaar op dat moment. Dat geeft heel veel rust.

Eigenlijk zijn dat actieve meditaties. Als je wilt ontspannen, kun je ook zeggen: ‘Ik adem in, ik adem uit’.

Ja, die methode ken ik al. Die gebruik ik al jaren, meestal voordat ik ga mediteren, maar ook soms voor ik ga slapen. Als mijn hoofd goed léég is, krijg ik vaak bepaalde inzichten.  Dingen die ik van tevoren niet had kunnen bedenken.

Dat zijn boodschappen uit het Al, daar waar alle kennis is opgeslagen. Weet je nog dat Fenella zei dat alle kennis daar voor iedereen beschikbaar is?

O ja, ik herinner het me.

Als je hoofd leeg is, vallen de grenzen weg van je eigen gedachten en sta je in verbinding met het grote geheel.

Ja, zo voel ik dat ook, Mono.

Fijn. Nu moet ik gaan, Evi. Tot gauw weer.