Sneeuw

O papa, kijk eens naar buiten! Het heeft gesneeuwd vannacht!

 Zie ik ja. Wat mooi, Evi. Zullen we na het ontbijt een sneeuwpop maken?

Hoi, hoi, hoi!

        Ik zoek op de zolder even een oude hoed, oké?

Goed, dan haal ik onze oude bezem uit de schuur.

 Kijk, in de koelkast ligt nog een wortel om een neus van te maken. En deze spruitjes kunnen we mooi gebruiken voor de ogen en de mond.

Ideetje, pap! Ik heb mijn boterham al bijna op.

Je melk niet vergeten?

Al klaar! Kom je mee?

Knoop je jas maar goed dicht, meis. En doe een das om want het is gúúr buiten.

Wat is de wereld nu práchtig, hè pap!

En zo rustig en vredig, Evi. Ik word er altijd even stil van.

Hoor je het ook, papa? Binnen gaat de telefoon

Verdikkeme, zó vroeg al? Ik heb helemaal geen zin om nu weer naar binnen te gaan.

Het blijft rinkelen, pap. Misschien is het tóch belangrijk...

        Oké, ik ben weg. Jij kunt alvast beginnen, als je wilt.

--- 

Hoi Sneeuw, lang geleden dat ik je zag.

Precies één jaar en 5 dagen. Ik heb heel Nederland wit gemaakt.

Hoe zie jij er eigenlijk van binnen uit, Sneeuw?

Als je mij onder een microscoop zou bekijken, kun je zien dat elk klein deeltje  van mij ánders is. Er zijn geen twéé sneeuwvlokjes gelijk.

Méén je dat? Ik dacht dat elk sneeuwvlokje precies hetzelfde was.

Nee hoor. Vergelijk het maar met de mensen. Alle mensen hebben armen, benen, een hoofd, een romp en aan de binnenkant nog wat darmen en een hart en nog veel meer. Maar innerlijk is iedereen helemaal anders.

Dat klopt wel, Sneeuw. Zelfs tweelingen hebben verschillende eigenschappen.

In Japan woont een man, hij heet Emoto. Hij heeft iets bijzonders ontdekt; hij deed water in verschillende potjes. Hij zette het ene potje in een ruimte waar hij harde rockmuziek aanzette. Het andere potje water liet hij naar zachte klassieke muziek luisteren.  En weet je wat er gebeurde, Evi?

Nee, wat dan?

Hij koelde het water af, zodat het veranderde in ijs. De ijskristallen bekeek hij onder de microscoop en hij ontdekte dat de kristallen uit het potje van de rockmuziek er heel warrelig uitzagen. De kristallen die aan klassieke muziek hadden blootgestaan, waren prachtig van vorm!     

Oef, daar sta ik van te kijken! Heeft hij nog méér testen gedaan?

Jawel. Hij heeft ook wóórden op de potjes geschreven.

Wat voor woorden?

Verdriet, boos, eng, angst en nog meer negatieve woorden. En natuurlijk ook positieve woorden zoals: fijn, blij, dankbaarheid, liefde en vergeving.

Zag hij toen ook verschil in de kristallen?

Nou en of. De positieve woorden zorgden voor bijzonder mooie vormen,  terwijl die van de negatieve woorden er erg verward uitzagen.  

Apart zeg, heel apart…

Dat zet je wel aan het denken hè!

Daar houd ik wel van, Sneeuw. Een stevig potje denken, lekker hoor! Een mens bestaat voor een groot deel ook uit water, is het niet?

Dat klopt. Ga maar door...

Eh... Als mensen negatieve woorden zeggen, wordt het water in de mens dan óók warrelig?

              Juist ja, goed geredeneerd.

En het water krijgt prachtige vormen als mensen positieve woorden zeggen?

              Goed zo. 

Voelen de mensen zich dan ook beter, Sneeuw?

Inderdaad. Weet je welk woord het állermooiste kristal maakt?

‘Liefde’ misschien?

        Dat komt op de tweede plaats. De winnaar is ‘vergeving’.

Vergeving... Ja, dat kan ik me voorstellen. O lieve Sneeuw, wat een prachtige les. 

 En in zo korte tijd!

Dat moet wel. Want kijk, daar komt je vader al weer aan.  Gaan jullie maar fijn van mij genieten.

---

Ha die pap! Ben je klaar met telefoneren?

         Ja, het was iemand van mijn werk.

Zullen we nu beginnen met grote ballen te rollen?

          Graag, ik heb er zin in!

Vragen voor jou