Mediteren

Goedemorgen juffrouw Anna, gaan we vandaag weer het spel doen met emoties raden? Dat vond ik zo leuk!

Als we tijd over hebben, kunnen we het zeker nog eens herhalen. Gisteren hebben jullie met het spel laten zien dat emoties ofwel gevoelens vanbinnen aan de buitenkant te zien zijn. Weten jullie nog wát je dan kunt zien?

Hoe je gezichtsuitdrukking is.

Ja, klopt. Daaraan kun je eigenlijk het meest aflezen.

Hoe je met je ogen kijkt, juf.

Zeker, ze zeggen ook wel eens als iemand ondeugend is of jokt: “Je ogen spreken boekdelen”.

En hoe de houding van je lichaam is.

Precies. Jullie hebben veel opgestoken van het spel. Ik wil jullie graag nog iets meer vertellen over emoties en over je lichaam.

Meestal heb je wel honderd verschillende gevoelens op een dag die je in je lichaam kunt voelen. Het ene moment voel je je onzeker, het andere moment jaloers of verdrietig. Vanbinnen komen er dan superveel gedachten in je op, die het gevoel meestal nog erger maken. Herken je het dat door jouw eigen gedachten het gevoel vervelender kan worden?

Já, ikke wel, juf. Geef mij maar een tien voor doemdenken. Ik maak héle verhalen in mijn hoofd als er iets is gebeurd wat ik moeilijk vind, zoals een ruzie met een vriend. Eigenlijk raak ik dan verward door mijn eigen verhalen en soms ontplof ik daarna van boosheid.

Je bent gelukkig niet de enige, Floris! Stoer dat je het gewoon met ons deelt. Maar wat zouden we eigenlijk kunnen doen met ons gevoel?

Ik doe net alsof het er niet is, dan gaat het vanzelf over.

Ja dat kan, Jesse. Toch kan het dan gebeuren dat hetzelfde gevoel regelmatig terugkomt als je het steeds weer wegstopt. Heb je wel eens geprobeerd om een bal onder water te duwen? Dan moet je echt superhard duwen en dat kost heel veel moeite. En als het dan tóch is gelukt, dan springt de bal weer met een grote vaart uit het water omhoog.

Wilt u hiermee zeggen dat je dan je emoties beter niet weg kunt stoppen?

Ja, Jesse, dat bedoel ik. Graag wil ik jullie hierover iets nieuws leren. Wie heeft er ooit gehoord van het woord ‘mediteren’?

Ja, ik weet wat het is. Ik heb het als klein kind al geleerd. Je gaat dan met je ogen dicht zitten en je volgt met je aandacht je adem. Hierdoor wordt het heerlijk rustig in je hoofd.

Wat fijn Evi, dat je dat al zo jong hebt geleerd. In plaats van je adem te volgen, kun je ook met je aandacht naar de emotie gaan. Weet je wat, we gaan het eens gewoon proberen. Net als gisteren met de innerlijke reis, gaan we nu ook de ogen zachtjes dicht doen en de voeten stevig op de grond. Adem langzaam in door je neus en zucht langzaam door je mond uit. Dit doe je drie keer.

Denk nu aan hetzelfde woord als je gisteren uitkoos. Weet je nog, een van de gevoelens die het beste bij jou past op dit moment. In plaats van erover na te denken, ga je in je lichaam heel goed voelen wat en waar je het precies voelt. Probeer het gevoel niet te omschrijven, maar alleen te voelen. Adem er maar eens rustig naar toe. Het gevoel mag er helemaal zijn, wat het ook is. Je hoeft het niet te begrijpen en je hoeft het gevoel ook geen punt te geven hoe erg het is. Laat het er maar helemaal zijn. Loop er niet van weg en stuur het niet weg. Het is er gewoon. Geef dan het gevoel maar een hele warme knuffel, zo lang als je zelf wilt.

Blijf nog even rustig in en uitademen; in en uit, in en uit, in en uit. Als je wilt, mag je nu je ogen weer opendoen en jezelf lekker uitrekken.

Is iedereen er weer? Mooi. Hoe was het voor jullie? Ja, Roos, zeg het maar.

Ik had het woord jaloers uitgekozen en normaal vind ik het een heel vervelende eigenschap van mezelf en ik wil er eigenlijk nooit over praten. Toen ik ging voelen in mijn lichaam, voelde ik het meest in mijn handen. Ik snap dat wel want ik ben jaloers op kinderen die heel mooi kunnen tekenen en knutselen, wat ze dus met hun handen doen. Het fijnst vond ik toen u zei dat ik het gevoel niet weg hoefde te sturen en toen ik het een knuffel gaf, leek het alsof het gevoel een beetje wegsmolt, net als sneeuw. Het was er nog wel, maar in een andere vorm. Heel apart. Het voelde ineens niet meer zo akelig.

Dankjewel Roos voor je mooie uitleg. Bij iedereen zal de ervaring anders zijn. Weet je wat? Laten we het thuis weer opschrijven, net als gisteren en als je wilt, mag je het met ons delen. Als je het voor jezelf wilt houden, is het ook prima. Helaas is het nu de hoogste tijd voor de rekenles, want dat hoort er nu eenmaal ook bij.

Ja, net als jaloezie en boosheid er nu eenmaal ook bij horen, hihi.

Klopt Roos. Pak jullie rekenschriften maar eens.