Schelp
Kijk eens pap, ik heb een dubbele schelp gevonden.
Hij zit nog aan elkaar.
Het lijkt wel een tweeling hè!
Ja, een Siamese tweeling.
Wat is dat?
Als twee baby’s in de buik van mama per ongeluk aan elkaar vastgroeien.
Oei, dat lijkt me helemaal niet fijn. Dan moet je altijd alles sámen doen, je héle leven lang.
Ik heb het wel eens op tv gezien, echt heel zielig.
Zullen we dan maar zeggen dat deze schelp lijkt op een vrouwtje en een mannetje die met elkaar getrouwd zijn?
Deze getrouwde man gaat even lekker zwemmen, ga je mee?
Nee, ik blijf nog wat spelen op het strand.
Hai Schelp.
Ook hai.
Klopt het dat jij een mannetje en vrouwtje tegelijk bent?
Hoe weet jij dat?
Dat dácht ik zomaar.
Goed gedacht.
Bij mensen zitten de mannetjes en vrouwtjes gewoon los.
Wij houden elkaar stevig vast.
Doen mensen vaak óók hoor! Maar daarna laten ze elkaar weer los.
Is bij jullie het vrouwelijke en het mannelijke érg verschillend?
Dacht ik wel ja. Een man kan veel mooie dingen fantaseren en maken en een vrouw kan goed verzorgen en het gezellig maken.
Kunnen mannen het niet gezellig maken en kunnen vrouwen niet fantaseren en mooie dingen maken?
Túúrlijk wel, gekkie, zó bedoel ik het niet. Maar tóch werkt alles bij mannen een beetje anders dan bij vrouwen.
Leg dat maar eens uit, als je kunt.
Een man is volgens mij meer een dénker en een vrouw meer een vóeler.
Nou, jij durft wel wat te zeggen. Kunnen mannen niet voelen en vrouwen niet denken?
Je maakt het me wel moeilijk, Schelp. Je vroeg om de verschillen en die probeer ik een beetje op te noemen.
Doe je best, want ik begrijp het niet zo goed.
Ik was ook nog niet uitgepraat! Ik denk dat een vrouw een man nodig heeft als vóórbeeld. Bijvoorbeeld om dingen keurig op een rijtje te zetten. Een man kan preciezer denken, zonder zich te laten leiden door emoties.
Ha, dat zeg ik toch wel mooi, niet?
Mm, daar zit wat in. En geldt dat ook ómgekeerd?
Heeft een man ook een vrouw nodig als voorbeeld?
Jawel. Een man kan van een vrouw leren hoe hij zónder al die dingen, al die feiten, iets kan vóelen.
Aha, eigenlijk wel mooi.
Volgens mij kan een vrouw liefhebben, zonder dat ze eigenlijk weet waaróm.
Misschien gaat ze meer af op haar intuïtie?
“Intuïtie” ah... Waarschijnlijk wel. Mannen hebben heus ook wel intuïtie, maar ik denk dat ze meer met hun verstánd redeneren.
Dat lijkt me inderdaad een verschil, Evi.
Het maakt ook eigenlijk allemaal niks uit, want man en vrouw vullen elkaar hierin gewoon aan.
Sámen zijn ze dan net als ik compleet, ja toch!
Maar ik voel me best wel compleet, Schelp. Zónder dat ik met z’n tweetjes ben.
Hoe kan dat nou?
Net als jij, Schelp. Je zei toch dat je man én vrouw bent?
Maar ik besta uit twee delen en jij bent maar alleen.
Ik bedoel niet: man en vrouw aan de buitenkant. Nee, aan de binnenkant, in mijn denken en doen.
Hou nu maar op, want dit gaat boven mijn petje.
Sorry, ik wilde het niet te moeilijk maken. Misschien is het niet eens wáár wat ik zeg, het is alleen maar hoe ík het zie.
Oké. En laat me nu dan maar met rust, want ik word moe van al dat moeilijke gepraat.
Mag ik je mee naar huis nemen?
Nee, laat me hier maar fijn op het strand liggen. Ik wil met de vloed weer terug de zee in spoelen. Daar is het een stuk rustiger dan hier op het drukke strand.
Wil je wel teruggooien in het bruisende water. Dus maar niet?
Nee, liever niet. De natuur zorgt er wel voor dat ik terug kan.
Mooi. Het ga je goed, Schelp.
Ik wens jou een fijn leven, lieve Evi. Enne... niet teveel moeilijk nádenken hè!
Ach Schelp, denken smeert mijn hersentjes, haha!