Nacht

Jasses, wat is het donker op mijn kamer. Ik kan het knopje van mijn schemerlamp niet eens vinden en ik moet zo nodig plassen. Ik vind de nacht helemaal niet fijn!

Waarom vind je mij niet fijn?

Hé, wie praat er daar tegen mij?

    Ik ben het, de nacht.

Nachten kunnen toch niet praten?

   O jawel hoor, je hóórt me nu toch.

Ja, ik hoor een stem, maar dan weet ik toch niet zeker of het de stem van de nacht is.

Maak maar eens een lamp aan.

Nou? Waar ben je dan? Waar ben je nu gebleven?  Zég dan iets terug! Nee, dan ga ik eerst plassen... Zo, dat lucht op. Als je niet van plan bent om iets terug te zeggen, dan maak ik het licht uit en ga ik weer slapen.

Hallo Evi. Zie je wel, als het licht is kan ik niet praten, maar wel als het donker is.

O, de nacht kan dus écht praten. Weer wat nieuws ontdekt! Wat wil je me eigenlijk vertellen?

Ik praat elke nacht met alle mensen.

Nou, dan heb je een druk leven, beste Nacht.

Jazeker. Weet je hóe ik tegelijkertijd met zoveel mensen kan praten?

Nee, maar dat ga jij me nu vast vertellen.

Ik praat met de mensen in hun dromen. Ik wil hen dingen uitleggen waarvan ze zich nog niet bewust zijn.

Da’s boeiend, Nacht. Wil je alsjeblieft uitleggen wat en waarom mensen dromen?

Mensen dromen omdat hersens nooit kunnen stilstaan. Het denken blijft alsmaar doorgaan, ’s nachts dus ook. Er bestaan massa’s verschillende dromen. Laat ik beginnen met de rommeldromen. Dat zijn flitsen van dingen die je overdag hebt meegemaakt. Misschien heb je het druk gehad en geen tijd om alles op een rijtje te zetten. Dat verwerken gebeurt dan ‘s nachts.

Dat herken ik wel. Het lijken heel onlogische filmpjes.

Ja, dat bedoel ik. Verder heb je trauma-verwerkende dromen.

Wat is een trauma, Nacht?

Een trauma is een ervaring van angst. In zulk soort dromen komen de angsten die je hebt weggestopt in je binnenste, in beelden naar boven.

O ja, zo’n droom heb ik ook wel eens gehad. Ik droomde van een hond die wel drie meter groot was. Hij blafte zó hard in mijn droom dat ik er wakker van werd.

        Haha, die had ik leuk verzonnen hè!

Had jij die verzonnen? Waarom dan?

Om jou te laten zien, dat je angstig was voor het kleine keffertje van de buren.

Dat hoef je toch niet zo overdréven te laten zien?

        Jawel, want anders dringt het niet goed dóór.

Oké, vertel nog maar iets meer van dromen.

Er bestaan ook voorspellende dromen. Dan zie je beelden van iets wat nog niet is gebeurd, maar in de toekomst gaat plaatsvinden

Daar heb ik ook regelmatig last van.

Vind je dat lastig? Dat begrijp ik niet, want het is juist bedoeld om je minder te laten schrikken op het moment dat het werkelijk gebeurt

Aha, ik heb nooit geweten dat dát erachter zat. Nou, dankjewel voor je bescherming.

Graag gedaan. Herinner je je nog dat je jezelf zag in een lange jurk met een schort eroverheen?  Dat soort jurken die ze eeuwen geleden droegen. Je leven was toen in Frankrijk.

Ja, dat weet ik nog. Ik werd wakker en ik dacht: Hoe kan dat nou? Ik was het zélf in die droom en toch was ik een andere persoon. Ik was toen volwassen en eigenlijk kan dat niet, want nu ben ik kind en tóch wist ik het zéker dat ik toen, rond 1830 dáár in Frankrijk was.

Raar hè. Ik wilde je alleen maar laten zien, dat een mens ééuwig leeft. De ene keer word je in Afrika geboren, dan weer in Groenland of Frankrijk en nu weer in Nederland.

Ik heb mezelf ook eens als medicijnman in een rimboe gezien. Ik maakte brouwsels van allerlei kruiden die ik in het bos vond. Was dat ook een ander leven?

Ja, je had toen al zeer veel respect voor alles wat groeit en bloeit. Je praatte toen al net zo gemakkelijk met alles in de natuur als nu.

Grappig zeg. Kan het ook zijn dat je droomt van iets wat je nog nooit hier op aarde hebt kunnen zien en daarom niet zelf hebt kunnen verzinnen?

     Bedoel je de kleurentuinen van koningin Sofia?

Ja, die bedoel ik. Ken jij die ook?

Zeker. De kleurentuinen zijn kosmische sferen. Ik heb er al heel veel mensen van kunnen laten genieten. Jammer genoeg herinneren de meesten het zich ’s morgens niet meer.

Ik weet ’s morgens mijn dromen nog wel. Maar hoe kan ik anderen leren om hun dromen te onthouden?

Ja, dat is helemaal niet zo moeilijk. Je zegt voordat je ’s avonds gaat slapen: “Ik kan mijn dromen onthouden”. 

Dit houd je drie weken vol, elke avond. Dan gaat je innerlijk luisteren naar wat jij het opdraagt. ’s Morgens blijf je dan nog even rustig liggen mijmeren en dan komt de droom vanzelf terug in je herinnering. Ik zal het aan die mensen doorgeven, die er naar vragen. Goed?

Fijn, Evi.  Ga nu maar lekker slapen... En ik zal je een mooie droom geven.

Welterusten, lieve Nacht.  

Vragen voor jou