De hemel
Zeg Mano, hebben ze in de hemel ook chocola? Want papa was daar dól op!
Ja, natuurlijk is daar chocola. Ze hebben een voorraad zonder einde.
Zijn daar ook fabrieken die chocola maken dan?
Dat is niet nodig, want alles wat je wenst, komt vanzelf naar je toe.
Echt? Kun je daar toveren met je gedachten?
Precies, je hebt dus helemaal geen geld nodig om chocola of iets anders te kopen.
Gossie, wel superhandig zeg! Ik zou willen dat ik hier ook kon toverdenken.
Heb je nog nooit gemerkt dat een stille wens uitkwam?
Ja, nu je het zegt….
Ik wilde super graag een paar schaatsen en toen bracht mijn buurjongen er zomaar een paar die hem te klein waren geworden.
Zie je wel. Jij kunt nu al toverdenken.
Hahaha! Zeg eens Mano, kun je eigenlijk nog gewoon praten tegen iemand die in de hemel is?
Ja natuurlijk.
Kan de dode mij nog wel gewoon horen?
Niet met zijn oren, maar wel met zijn ziel.
Maar hij kan toch niets meer terugzeggen?
Zoals ik al zei, kun je soms de antwoorden van de dode voelen in plaats van ze te horen met je oren. Is het dan niet alsof ik de antwoorden verzin, die ik het liefst wil horen?
Als je daaraan twijfelt, vraag dan of de dode in je droom komt. Dan weet je zeker dat het antwoord waar is.
Dromen zijn toch verzinsels, of niet soms?
In je dromen praat jouw ziel met een andere ziel. Of die ziel op aarde leeft of in de hemel, dat maakt niets uit. In dromen heb je je eigen lichaam niet nodig om te praten en de dode heeft alleen nog een ziellichaam, dus dat komt goed uit.
Hoe weet je dan of die droom over de dode echt is of nep?
Dan wéét je gewoon, diep van binnen.
Als je over een dode droomt, ben je dan met je eigen ziel ook even in de hemel?
Ja, dat klopt.
Vlieg je daar dan gewoon zo heen?
Ja, je ziellichaam kan vliegen, nog sneller dan het licht.
Hoe weet je dan waar je moet zijn? De hemel lijkt me heel groot.
Als je aan iemand denkt, vliegen je gedachten eigenlijk vanzelf naar die persoon toe. Zo gaat dat ook als die persoon in de hemel is.
Vliegen de gedachten van de dode ook naar iemand die nog leeft?
Natuurlijk, de levenden worden niet vergeten door de doden.
Nu wil ik nu pauze, Mano. Zullen we morgen verder gaan?
Goed vriend(in), tot morgen.