Goedemorgen spiegel.
o Goodmorning sunshine!
Zeg spiegel, ik vroeg me eens af waarom ik vaak oordeel over allerlei dingen.
Ik heb overal wel een mening over en dat vind ik helemaal niet zo leuk van mezelf.
o Geef eens wat voorbeelden, Evi.
Nou, die heb ik meer dan genoeg hoor. Ik vind bijvoorbeeld pindakaas te vettig, ik vind zwart geen mooie kleur, ik vind stoeptegels stom, ik vind geschiedenislessen saai, ik vind schoenveters lastig, ik vind ruzie stom en geweld afschuwelijk. O ja, en baasspelers vind ik ook stom. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
o Weet je toevallig ook waaróm je dit allemaal zo stom vindt.
Ja hoor, ik houd niet van vette pindakaas omdat ik er een opgeblazen gevoel van in mijn buik krijg. En zwart vind ik niet mooi omdat er geen echte kleur in zit. Ik word blijer van felle kleuren.
o Waar doet zwart je aan denken?
Aan dood en rot, dan voel ik me somber.
o Aha, en als je een zwarte nacht ziet?
Uh, die vind ik eigenlijk best mooi, want juist in het donker kan ik de sterren en de maan beter zien.
o Ja, dat klopt Evi. Misschien kun je in dood en rot ook wel lichtpuntjes leren zien.
Interessant, daar ga ik over nadenken, Spiegel. Zal ik verder gaan met de stoeptegels?
o Ja graag.
Stoeptegels vind ik stom omdat er dan geen groen kan groeien. Hoe leuk zou het zijn als je met je blote voeten heerlijk door het gras kunt lopen in plaats van met je schoenen over tegels? Ik hou zo van de natuur, Spiegel!
o Ja, dat weet ik. Kun je ook voordelen bedenken van stoeptegels?
Ja hoor. Ze zijn glad en schoon en je kunt er makkelijk met een kinderwagen of een rolstoel overheen rijden.
o Alle dingen hebben voordelen én nadelen. Mensen beslissen met zijn allen wat ze het belangrijkst vinden, ook al zijn ze het nooit honderd procent met elkaar eens.
Fijn dat je dit uitlegt, Spiegel. Nu ga ik verder met de geschiedenislessen van meneer Jaap.
Ik val er bijna van in slaap. Hij vertelt het zó saai! En het verleden interesseert me geen bal. Je kunt er toch niets meer aan veranderen. Ik leef liever in het nu.
o Daar heb je wel een punt. Kun je je ook voorstellen dat het verleden ons dingen leert die nu belangrijk zijn?
Oepsiewoepsie, die zullen er vast wel zijn. Eens effe denken…. Ja, ik weet er een. Dat je beter met elkaar kunt praten dan oorlog voeren. Van oorlog voeren ga je dood en van praten kom je tot elkaar.
o Precies! Goed bedacht! Nu naar je schoenveters.
Nou ja zeg, die dingen schieten bij mij altijd los. Ik struikel er zo vaak over en dan lig ik weer met mijn snufferd op de grond mét kapotte knieën en ellenbogen.
o Wat zou je daaraan kunnen doen, denk je?
Misschien moet ik beter leren strikken. Een dikke strakke knoop erboven op. Ik zal aan papa vragen of hij het me leert.
o Ja, zo simpel kan het zijn. Nu nog de vraag waarom je een hekel hebt aan ruzie, geweld en baasspelen.
Die drie horen eigenlijk bij elkaar, Spiegel. Alle mensen zijn gelijk aan elkaar en ik snap werkelijk niet waarom ze het leven zo ingewikkeld maken. Je kunt toch veel beter vragen stellen aan elkaar en leren begrijpen waarom de ander zich rot voelt?!
o Ik ben het helemaal met je eens, Evi. Verbeter de wereld en begin bij jezelf.
Maar hoe komen al die meningen in je hoofd terecht?
o Mensen hebben vaak meningen omdat ze – zonder dat ze het willen - naar het verleden kijken. Je herinnert je bijvoorbeeld je opgeblazen gevoel nadat je pindakaas hebt gegeten en dan probeert je hoofd je te beschermen tegen dat nare gevoel. Je hoofd maakt dan een mening dat je pindakaas te vettig vindt.
O, zit dat zó. Dat is boeiend. Dus als je een mening hebt, hoef je alleen te onderzoeken wat er van tevoren bij jezelf is gebeurd?
o Ja, zo ruim je langzaam maar zeker alle meningen op.
Joepie! Dat is handig! Geldt dat ook voor bang zijn?
o Nou en of.
Heb je een perfecte anti-bibber-bang-zijn-tip?
o Stel dat je een ongeluk hebt gehad en je arm gebroken hebt en daarna steeds bang blijft bij het oversteken. Stel je dan voor dat je een witte bladzijde voor je hebt, waarop je een situatie die gebeurd is, herschrijft vanaf het moment dat het zóu gaan gebeuren. Dan kun je op je lege witte bladzijde schrijven: ‘Ik keek heel goed naar link en naar rechts. In de verte zag ik een auto aankomen die flink hard reed. Mijn intuïtie zei dat ik beter even kon wachten met oversteken. Ik fietste daarna naar huis en ging wandelen met mijn hond’.
Maar dat verhaal is dan toch maar verzonnen, Spiegel?
o Dat klopt, maar je hoofd gaat jouw nieuwe verhaal geloven en dan ben je niet meer bang.
Gossie zeg, dus eigenlijk kan ik élke seconde van de dag een nieuwe witte bladzijde beschrijven en dan is alles nieuw waar ik naar kijk of wat ik denk. Yes! Dan kan ik met mijn fantasie steeds weer een heel nieuw leven bedenken. Hoe joepie-gaaf is dat!
Nu schrijf ik dat ik met veel plezier en interesse naar de geschiedenisles van meneer Jaap ga!
Doedels, lieve Spiegel.
Welke dingen laat jij liever struikelen over een bananenschil? ☺
Kun je als een echte speurneus ontdekken wat er vóór jouw mening gebeurd is?
Schrijf eens op hoe je die gebeurtenis liever anders zou willen.
Schrijf een nieuw verhaal over je angst, waardoor deze verdwijnt.
Gebruik je fantasie bij het schrijven van je eigen nieuwe verhaal over je leven.